×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Aan de noordkust van Bretagne leeft de legende voort van de verloren stad Lexobie. Zij moet gelegen hebben ter hoogte van het huidige St-Michel-en-Grève (Côtes-du-Nord).
Het was een oogverblindende stad, die blonk van goud en marmer. Maar zij bezondigde zich aan dezelfde wandaden als destijds Sodom en Gomorra en riep dus ook dezelfde straf vanuit de hemel over zich af. Wat er precies gebeurd is weet men niet, maar op een dag was zij verzwolgen door de zee. Geen spoor van terug te vinden. Tenzij die oude visser gelijk heeft. Hij was eens heel ver de zee opgevaren tijdens een uitzonderlijk laag tij. Hij had boven de drooggevallen bodem torens en daken zien uitsteken van een begraven stad…
En ook weet men te vertellen dat zich een afgrond naar de stad opent als op Pinksteren de klokken middernacht slaan. Maar bij de twaalfde slag sluit zich weer de toegang. Wie op, goud belust, meende snel iets van zijn geding te pakken te kunnen krijgen zonder op tijd weer boven te zijn, werd nooit meer teruggezien.
Naar het schijnt staat het historisch vast dat er een stad met de naam Lexobie bestaan heeft. Het bisdom heette Yaudet (Coz Gueaudet; even ten noorden van St-Michel-en-Grève heet het nog Le Yaudet). Later ging deze zetel over naar het huidige Tréguier (Côtes-du-Nord).
Er is vanouds een bisschoppenlijst van Lexobie overgeleverd. Zij gaat terug tot het jaar 92. Dan sterft de eerste bisschop, Sint Drennalus. Hij zou nog een leerling geweest zijn van Sint Jozef van Arimathea (+ 1e eeuw; feest 17 maart).
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen