× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 1627  Procopius van Vyatka

Procopius van Vyatka (ook van Wjatka), Rusland; dwaas omwille van Christus; † 1627.

Feest 8 oktober (met Tryfo) & 21 december.

Als kind van twaalf wordt hij tijdens het werk op het land door de bliksem getroffen. De gevolgen blijken bijzonder ernstig; als de jongen bijkomt uit zijn coma, is hij niet meer toerekeningsvatbaar, rukt zich de kleren van het lijf, omdat ze hem pijn doen, en wil alleen nog maar spiernaakt rondlopen. Ten einde raad brengen zijn ouders hem bij abt Tryfo († 1612; feest 8 oktober) van het naburige klooster. Deze besprenkelt hem met wijwater, spreekt een bezweringsgebed uit en de jongen is volkomen genezen.

Op zijn twintigste hebben zijn ouders een geschikte partij gevonden voor hem gevonden om mee te trouwen. Maar de jongeman heeft heel andere idealen. Hij ontvlucht het ouderlijk huis en weet maar één manier om aan de plannen van zijn ouders en in het bijzonder aan een ongewenst huwelijk te ontkomen: hij wordt een zogeheten ‘dwaas omwille van Christus’ en keert terug tot het gedrag van zijn bezetenheid van acht jaar geleden.

Zomer of winter, hij loopt naakt over straat, slaat elk aanbod van onderdak af, slaapt waar hij door de nacht wordt overvallen, laat zich door insecten bijten, blijft voor elke kerk staan om er opzichtig in stilte te bidden. Later zullen de mensen zich realiseren dat hij hun op die manier wilde herinneren aan de waarde van het gebed in hun leven. Maar de jeugd drijft de spot met hem en slaat hem in elkaar. Nooit laat hij zich kwaad maken; integendeel, hij bidt voor hen. Hij klimt in de toren en begint de klok te luiden. Als de volgende dag brand uitbreekt in het dorp, bedenken de mensen dat het klokgelui van gister een voorspelling was. Bij sommige zieken steekt hij het matras in brand, zodat de patiënt uit bed springt, en plotseling genezen blijkt te zijn. Maar als hij voorziet dat ze spoedig zullen sterven, dekt hij ze liefdevol toe met een laken. Als iemand hem iets geeft om zich mee te bedekken, geeft hij het onmiddellijk weg aan armen.

Naar verluidt voelde hij het moment van zijn eigen sterven aankomen. Hij stak de rivier over om zich in alle rust en privacy van top tot teen te wassen. Toen keerde hij terug in de stad, knielde neer voor de kerkdeur, hief zijn armen ten hemel, en stierf in die houding.
In die houding wordt hij vaak afgebeeld, delicaat voorzien van een lendendoek.


Bronnen
[Adr.--/10p:51; Adr.--/12p:121; Dries van den Akker s.j./2007.12.01]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen