 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Corentin (ook Chorentinus, Courentius, Cowrentin, Cury, Kaou, Kaour, Kaourentin, Kaourintin, Tin, Tina, Tinaig) van Quimper, Bretagne; bisschop; † ca 490.
Feest 12 december.
We horen voor het eerst van hem, wanneer hij als kluizenaar leeft in de buurt van het Bretonse plaatsje Plomodiern. Zijn ouders zouden afkomstig zijn geweest uit Wales, en vandaar overgestoken naar Bretagne. Ze gaven hun zoon een gedegen vorming. Hij was een goede leerling, maar had er toch de voorkeur aan gegeven zich in de eenzaamheid terug te trekken, en dag en nacht de Heilige Schrift te overwegen.
Legende
Niet ver van hem vandaan woonde een andere kluizenaar, veel ouder dan hij. Primaël († ca 480; feest 15 mei) Hij bezocht hem graag, omdat hij veel van zijn levenswijsheid kon opsteken. De oude monnik was intussen zo slecht ter been dat water halen, beneden aan de steile rots, een ware temptatie was geworden. Uit medelijden deed Corentin een bron ontspringen, vlak naast Primels kluizenaarscel.
Legende
Ook naast zijn eigen kluizenaarscel had Corentin een bron waar hij zijn drinkwater uit haalde. Nu zond God hem in die bron een vis die zich elke morgen bij de heilige man kwam aandienen. Deze nam hem dan uit het water, sneed er een stuk af voor zijn levensonderhoud en wierp hem weer terug. Onmiddellijk bleek het dier dan weer in puike conditie te zijn, zonder ook maar het geringste spoor van een kwetsuur of litteken. Zo ging dat elke ochtend.
Eens was de koning, Gradlon, op jacht in de bossen van dat gebied. Hij raakte de weg kwijt en belandde tenslotte met een gedeelte van zijn mannen bij de kluizenaarswoning. Zij hadden honger en vroegen of Corentin iets voor ze eten te had. Corentin stapte naar zijn bron waar het visje zich prompt kwam aandienen. Hij sneed een stuk van de rug af en gaf dat aan de chef-kok van de koning. De keukenmeester begon te bulderen van het lachen en grapte tegen de heilige man dat zelfs het honderdvoudige hiervan nog niet genoeg zou zijn voor het gevolg van de koning. Maar omdat er niks anders was, nam hij het stuk vis toch maar aan. Het vreemde was dat het zich almaar vermeerderde, zodat de koning en het hele gezelschap konden eten tot zij verzadigd waren.
Die vis wilde koning Gradlon wel eens met eigen ogen zien. Dat kon. Er was geen verwonding of litteken aan te bekennen! Op deze manier werd de vis een beroemdheid in het hele land en Corentin maakte hiermee zo'n grote indruk dat de koning hem het hele bos ten geschenke gaf.
Nu was er een onverlaat die ook een stuk van de vis kwam afsnijden, alleen maar om te zien of het er weer vanzelf aan zou komen. Maar thans verdween de wonde niet totdat Corentin kwam om er zijn zegen over te geven. Hij ried bovendien het visje aan om zich beter verborgen te houden teneinde zulke aanslagen voortaan te vermijden.
[283p:35-36]
Later werd hij bisschop van Quimper, in het uiterste westen van Bretagne. Op verzoek van de plaatselijke vorst, Gradlon. Deze wilde de stad meer aanzien verlenen, en bovendien een bisschop bij de hand hebben die de plaatselijke bevolking vertrouwd zou maken met de evangelische levenswijze. Een oude overlevering wil dat Corentin de bisschopswijding ontving te Tours; dat is goed mogelijk. Sommigen menen zelfs dat het nog Sint Martinus was die hem opnam in de kring van bisschoppen, in 396, één jaar vóór diens dood (†397; feest 11 november). Hoe aantrekkelijk ook, dit wordt door historici ernstig betwijfeld.
Hij wordt gerekend tot één van de zeven stichter-bisschoppen van Bretagne, tezamen met met Sint Brieuc van St-Brieuc, Sint Samson van Dol, Sint Malo van St-Malo, Sint Paternus van Vannes, Sint Pol van Léon en Sint Tudwal van Tréquier, tot de zeven stichter-bisschoppen van Bretagne.
Toen twee van hen eens Sint Corentin zouden komen opzoeken, bleek er een school palingen rond te zwemmen in zijn bron…
Verering & Cultuur
In Bretagne wordt hij vereerd als een van de Zeven Heiligen van Bretagne. Ook in Cornwall leeft de herinnering aan hem voort. In Quimper worden op zijn feestdag gewijde koekjes aangeboden.
Hij wordt afgebeeld als bisschop (tabberd, mijter, staf); met een vis.
© A. van den Akker s.j.
