× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 917  Radboud van Utrecht

Info afb.
Onder: Overweging door Radboud

Radboud (ook Radbod, Radbodus, Ratbod of Redbad) van Utrecht osb, Nederland; 14e bisschop van Utrecht; † 917.

Feest 25 juni (bisdom Utrecht) & 8 (met de andere heilige bisschoppen van Utrecht) & 29 november.

Hij moet rond 850 geboren zijn in het Zuid-Franse plaatsje Lomagne in het district Gascogne aan de voet van de Pyreneeën. Volgens zeggen was zijn moeder nog een afstammeling van de beruchte christenvijandige Friezenkoning Radboud. Waarschijnlijk is hij zelfs naar hem vernoemd... Misschien wel met de bedoeling deze naam te zuiveren? Op ongeveer tienjarige leeftijd werd hij naar de kloosterschool van Keulen gestuurd voor zijn opleiding; de broer van zijn vader Gunthar was daar aartsbisschop. Maar toen deze in 863 in opspraak raakte en door de paus in de ban werd gedaan, omdat hij het onwettig huwelijk van Lotharius II van Neder-Lotharingen had ingezegend, verhuisde Radboud naar de kloosterschool van Parijs. Daar stond op dat moment Manno uit Stavoren aan het hoofd: iemand die net als Radboud Fries bloed in de aderen had.

Nadat hij eerst in dienst had gestaan van een abt Hugo, was hijzelf abt geworden te Tours. Van daaruit werd hij in 900 tot bisschop van Utrecht benoemd. Zelf schrijft hij in zijn kroniek: "In hetzelfde jaar zijn Folco, metropolitaan van Reims († 900; feest 17 juni), en koning Zwentibold († 900; feest 13 augustus) vermoord. Weinige dagen tevoren ben ik, zondaar Radboud, ingeschreven onder de bedienaren van de Utrechtse kerk. Moge ik eens met hen de eeuwige vreugde genieten." Omdat de bisschopsstad nog bezet werd door de Noormannen, koos hij Deventer als standplaats. De door Lebuïnus gebouwde Mariakerk stond er nog overeind.

Hij ijverde met grote kracht voor de wederopbouw van kerken en kloosters, alsmede voor de verdieping van geloof en wetenschap onder de kerkelijke bedienaren. Na verloop van tijd nam hij zijn intrek in Utrecht. Hij werd niet hartelijk ontvangen. Zo afwerend zelfs, dat de legende vertelt hoe hij met gestrekte arm in navolging van Christus uitriep: "Satan, ga achter mij!" Het verhaal wil dat er op dat moment velen werden getroffen door de pest en stierven. Hoe dit zij, het zegt in ieder geval iets van de vijandige stemming, die geheerst moet hebben onder de aanwezigen.

Tegen het einde van zijn leven trok hij zich weer terug te Deventer. Hij stierf te Ootmarsum en werd bijgezet in de St-Lebuïnuskerk van Deventer.

Verering & Cultuur
Tijdens de troebelen van de Reformatie in 1578 hebben trouwe gelovigen zijn relieken weten te redden; ze raakten verspreid over de kerken van Boerhaar, Deventer, Nijmegen en Utrecht.
Hij is patroon van het RK Hoger en Universitair Onderwijs en van de Sint-Radboudstichting in Nijmegen.
Hij wordt afgebeeld als bisschop (staf, mijter, tabberd).


Bisschop Radboud van Utrecht
'Bericht van boven' KRO Radio 5 zondag 29 november 2009

...speel bestand af...

Vandaag 29 november is het mijn feestdag: Radboud. Ik was aartsbisschop van Utrecht in de tijd van de Noormannen. Een moeilijke tijd. Omdat zij Utrecht onveilig maakten, woonde ik in Deventer. Daar ben ik na mijn dood ook begraven, in de kerk van Lebuïnus.
Misschien kent u mij wel. Naar mij is een stichting genoemd die geld inzamelt om de katholieke wetenschap te bevorderen. Dat is een eer. De wetenschap gaat mij zeer ter harte. Laat ik eerlijk zijn. Toen ik destijds werd gevraagd om bisschop te worden, was ik veel liever blijven studeren. De studie bracht me dichter bij God en zijn geheimen, zoals Hij die in de bijbel en in de schepping heeft neergelegd.
Er is ook een ziekenhuis naar mij genoemd. In Nijmegen. Daar ben ik trots op. In mijn leven had ik veel zorg voor zieken en armen. Ik gaf er mijn laatste cent aan uit. U hebt het vandaag over geld. Ik weet wat het is. Heb jarenlang aan het hof van de koning doorgebracht. Ik koos ervoor om sober te leven. Meteen nadat ik bisschop was geworden, ben ik toegetreden tot de kloosterorde van de benedictijnen. Dan beloof je aan God en de mensen dat je arm zult leven. Dat vond ik voor een bisschop heel belangrijk. Aan tafel at ik bijzonder weinig, zodat de mensen mij de bijnaam gaven 'vel-over-been'. Ik dronk ook nooit luxe dranken als bier of wijn, alleen maar water. Elke dag liet ik mijn secretaris twaalf arme sloebers van de straat halen. Ik waste hun eerst de voeten en ging dan samen met hen aan tafel. Dan las ik het verhaal voor uit het evangelie dat Jezus dat ons geleerd heeft.
Natuurlijk hoop ik stiekem dat mijn opvolgers op de zetel van Utrecht diezelfde geest van soberheid zullen betrachten. Dat ze nooit geld als argument zullen gebruiken voor hun handelen. Maar het welzijn en geluk van de mensen.
Eén keer heeft de koning mij gevraagd te bemiddelen bij een conflict waarin hij verzeild was geraakt. Maar toen hij uitlegde wat er aan de hand was, bleek het een ordinaire geldkwestie te zijn. Ik ben zo duidelijk geweest in mijn weigering dat hij me nooit meer zoiets gevraagd heeft.
Maar toen de paus een keer vroeg of ik hem te hulp wilde komen in een godsdienstige kwestie, ben ik onmiddellijk van Utrecht naar Rome gegaan. Daar ging het om de eer van God en het geluk van de mensen. Ik heb net zolang tussen de strijdende partijen heen en weer gelopen tot ze allemaal tevreden waren en zich van harte achter de oplossing konden scharen. Daar zijn maanden mee heen gegaan. Maar die waren de moeite waard. Ook, juist als je beslissingen moet nemen die mensen verdriet doen, moet je extra zorg en tijd aan hen besteden. Laten voelen dat je hun pijn verstaat, en proberen daaraan tegemoet te komen.
Overigens geldt dat niet alleen voor paus en bisschoppen, maar voor iedere priester en diaken, ja voor iedere gelovige. Het leven draait immers niet om het geld, maar om het welzijn van mensen.


Bronnen
[122»Ratbod; 125p:108-109; 153; 200/2«11-29; 340; 500; Dries van den Akker s.j./2000.01.11]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen