× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 994  Wolfgang van Regensburg

Info afb.

Wolfgang van Regensburg osb, Duitsland; bisschop; † 994.

Feest 7 (overbrenging relieken) & 31 oktober.

Wolfgang was afkomstig uit Zwabenland, volgens sommigen stamde hij uit een adellijke familie; anderen menen dat hij uit van eenvoudige komaf was. Hoe dan ook, hij kreeg zijn opleiding in het beroemde klooster op het eiland Reichenau. Hier sloot hij vriendschap met een jongeman uit het Frankenland, Heinrich. Toen deze in 956 tot aartsbisschop van Trier werd benoemd, drong hij er bij zijn vriend op aan met hem mee te komen en zijn assistent te worden. Wolfgang werd er hoofd van de kloosterschool en spoedig werd hem ook de vorming van de jonge geestelijken toevertrouwd. Korte tijd later echter stierf bisschop Heinrich plotseling. Wolfgang was weer een vrij man.

Dat stelde hem in staat een lang gekoesterde wens in vervulling te doen gaan. Hij trad in bij de benedictijnen van Einsiedeln. Hier maakte men hem hoofd van de kloosterschool. Tijdens een bezoek aan de abdij raakte bisschop Ulrich van Augsburg († 973; feest 4 juli) zo van hem onder de indruk dat hij Wolfgang tot priester wijdde, zonder acht te slaan op diens protesten.

Wolfgang meende zijn leven te moeten inrichten naar deze ongevraagde wijding en vroeg zijn abt toestemming om het evangelie te gaan verkondigen onder de heidenen van Hongarije. Hij vond er evenwel geen enkel gehoor, zodat hij zich genoodzaakt zag onverrichter zake naar zijn abdij terug te keren. Op weg naar huis maakte hij kennis met bisschop Pilgrim van Passau († 991; feest 31 mei). Deze zag grote mogelijkheden in Wolfang, en buiten hem om adviseerde hij keizer Otto hem te benoemen op de zojuist opengevallen bisschopszetel van Regensburg. Dit advies werd van harte overgenomen door de plaatselijke geestelijkheid en bevolking. Zo werd Wolfgang in 972 tot bisschop gewijd. Ook nu weer tegen zijn zin, maar in die tijd gold de stelregel ‘Vox Populi Vox Dei’ (= de stem van het volk is de stem van God). Hij zag zich dus wel gedwongen het ambt op zich te nemen.
Onmiddellijk reisde hij alle kloosters en parochies van zijn bisdom af, en deed zijn best alle misbruiken die hier en daar gegroeid waren, te bestrijden en uit te roeien. Hij was goed voor de armen, en de weinige tijd die overbleef, besteedde hij aan gebed. Als hij enigszins kon, trok hij zich terug in het bos om er een kluizenarijtje te bouwen. Tot op de dag van vandaag wijst men zulke plekken aan.
Hij stond in zulk een hoog aanzien dat hertog Hendrik van Beieren hem de opvoeding van zijn vier kinderen toevertrouwde. Door hun latere levenswijze zouden zij hun leermeester grote eer bezorgen: Hendrik werd de latere heilige keizer († 1024; feest 13 juli); Bruno zou bisschop worden van Augsburg; Gisela zou later huwen met de heilige koning van Hongarije, Stefanus († 1038; feest 16 augustus); hun beider zoon is Sint Emmerich († 1031; feest 4 november); zijzelf staat te boek als zalige († 1065; feest 7 mei); en Brigitta zou abdis worden van St-Paulus in Regensburg († ca 1000; feest 1 februari).
Toen Wolfgang op één van zijn visitatiereizen de Donau afvoer, werd hij ziek. Men bracht hem over naar het kerkje van het Oostenrijkse plaatsje Pupping. Daar stierf hij.

Verering & Cultuur
Zijn relieken werden overgebracht naar het St-Emmeramklooster in Regensburg. Bij gelegenheid van zijn bezoek aan Regensburg in 1052 verklaarde paus Leo IX († 1054) Wolfgang officieel heilig.
Hij is (mede)patroon van stad en bisdom Regensburg, van Beieren, het kanton Zug in Zwitserland, van Hongarije en van het plaatsje Sankt-Wolfgang in Salzkammergut.
Hij is beschermheilige van beeldhouwers, houtbewerkers, houthakkers, timmerlieden en kolenbranders; van herders en schippers (dit vooral vanwege de legende met de bijl: zie onder).
Zijn voorspraak wordt ingeroepen tegen beroerte, bloedingen, buikpijn, dysenterie, jeuk, jicht, pijn in de lendenen, miskramen, onvruchtbaarheid van vrouwen, oogziekten, rectaal doorliggen, verlammingen, voetpijn en wolf. Hij is ook een van de beschermheiligen van het vee.
Hij wordt afgebeeld als bisschop (mijter, staf, tabberd); vaak met een bijl (volgens de legende zou hem een plaatselijke landeigenaar een bijl in handen hebben gegeven; zo ver hij de bijl wist weg te werpen, zoveel land zou hem toevallen; daar zou de oorsprong liggen van de kerk en het plaatsje Sankt-Wolfgang).


Bronnen
[000»Aurelia:62-63; 000»jrb;000»posters:02:017; 000»Sebastianus»Neumarkt/St-Veit:11; 111p:580; 116p:62.357-83; 126p:57(afb.6).77; 132;151p:170; 181p:52.119; 191p:303.305; 204p:72; 212p:47; 233p:683; 293p:212; 294p:28; 332p:79.93.94.136; 333p:157.158; 345p:115; Dries van den Akker s.j./2007.10.21]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen