× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 826  Anna van Constantinopel

Anna (alias Eufemianus of Euthymius) van Constantinopel (ook van de Olympusberg), Constantinopel; kluizenares vermomd als monnik; † 826.

Feest 13 juni (oosterse kerk met haar zoon Johannes) & 29 oktober.

Zij was een dochter van de diaken van de Blachernakerk in Constantinopel.
Na de dood van haar man en twee van haar kinderen gaf zij al haar goederen weg en verkleedde zich als eunuch met de bedoeling kluizenaar te worden. Volgens sommige bronnen nam zij daartoe de naam Eufemianus aan; anderen zeggen Euthymius.

Tezamen met haar zoon Johannes klopte zij aan bij een klooster op de Olympusberg in Bithynië. De kluizenaars lieten haar slechts met tegenzin toe, omdat zij eunuchen te vrouwelijk vonden. Maar al gauw bleek, dat deze nieuwe monnik een toonbeeld was van kloosterlijke deugd: hij was nederig en gehoorzaam, bad, vastte en hield nachtwakes.
Intussen was haar voormalige zaakwaarnemer overal naar haar op zoek. Uiteindelijk kwam hij in aanraking met de monnik die haar in het klooster had opgenomen. Zo vond hij na jaren speurwerk zijn meesteres terug. Hij zei haar dat ook hij verlangde zich aan de Heer toe te wijden, en vroeg haar zijn vader-abt te worden in een klein kloostertje even buiten Constantinopel. Zij stemde toe; ook nu weer werd zij trouw gevolgd door haar zoon Johannes. Omdat vader-abt zo'n heilig leven leidde en er zelfs rond hem wonderen gebeurde, kwamen er steeds meer mensen naar het klooster om geestelijke leiding en goede raad. Vele jonge mensen traden in. Al spoedig barstte het bescheiden gebouwtje uit zijn voegen. Van patriarch Tarasius († 806; feest 25 februari) kregen zij bij de plaats Prousse een stuk grond om een nieuwe vestiging op te beginnen, het zogeheten Abramietenklooster.
Toch ondervond zij ook tegenstand. Er waren er die steeds meer aanmerkingen hadden op haar status als eunuch. Uiteindelijk meende zij, dat haar geloofwaardigheid in het geding was. Met haar onafscheidelijke zoon Johannes en een leerling trok ze zich terug in het afgelegen Stenos. Slechts een enkele keer kwam ze nog even naar haar oude klooster terug. Tijdens een van die bezoekjes moet ze zijn gestorven.


Bronnen
[101a; 106; 140; 141; Dries van den Akker s.j./2007.10.16]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen