× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 594  Evergislus van Keulen

Info afb.

Evergislus (ook Ebergisilus of Eberigisilus) van Keulen, Duitsland; bisschop; † 594?

Feest 24 oktober.

Over Evergislus is niet veel bekend. Wat we van hem weten hebben we vooral te danken aan de geschiedschrijver bisschop Gregorius van Tours († 594; feest 17 november. Waarschijnlijk heeft Gregorius de verhalen uit de mond van Evergislus zelf opgetekend.

De Gouden Heiligen
'In Keulen heb je een kerk waarvan wordt beweerd dat daar de vijftig man van het heilig Thebaanse Legioen omwille van Christus’ naam de marteldood hebben ondergaan.

Volgens de legende waren het er niet vijftig, maar driehonderdachttien.

De kerk is een bijzonder bouwwerk en heeft prachtige mozaïeken; zij schittert alsof ze verguld is. Vandaar dat de Keulenaren spreken van ‘de Gouden Heiligen’. Eens had de toenmalige bisschop van Keulen, Evergislus, vreselijke pijn in de helft van zijn hoofd. Hij bevond zich op dat moment in een villa bij een naburig dorpje. Wakker geworden van de pijn zond hij een diaken naar de kerk van de heiligen. In de kerk was een put waarvan gezegd werd dat de martelaren daar destijds na hun dood met zijn allen in gegooid waren. De diaken veegde op die plek wat stof bij elkaar en bracht het naar de bisschop. Het stof had Evergislus’ hoofd nog niet aangeraakt of de pijn was helemaal weg.’
[GTM.1988nr:61p:85]

Terugvinding Mallosus’ relieken
'Bisschop Eberigisilus ontdekte het lijk van de heilige martelaar Mallosus op deze wijze. Hoewel er verteld was dat Mallosus de marteldood was gestorven in het dorpje Birten, wist men toch niet precies waar hij begraven lag. Er was echter wel een bidkapelletje, waar zijn naam werd aangeroepen. Genoemde bisschop Ebergisilus bouwde een kerk ter ere van Mallosus. Mocht hem ooit iets meer geopenbaard worden betreffende de martelaar, dan zou hij - als de Heer het beliefde - zijn heilig lichaam naar de kerk kunnen overbrengen. In de wand van de kerk die grensde aan het bidkapelletje bouwde hij een boog en trok het kapelletje bij de kerk onder een apsis. Vervolgens smeekte hij de Heer of Hij zo goed zou willen zijn iets meer over de martelaar te openbaren.

Het was een diaken te Metz die enige tijd later een visioen ontving waarin hem werd getoond waar de martelaar begraven lag. Kort daarop arriveerde hij bij bisschop Eberigisilus. Hoewel hij daar nog nooit geweest was, noemde hij alle herkenningspunten op alsof ze hem volkomen vertrouwd waren op grond van zijn visioen. Hij zei tegen de bisschop: "Als u hier gaat graven, zult het lichaam van de heilige vinden." Hij wees een plek aan midden in de apsis. Toen de bisschop zo'n zeven voet diep gegraven had, steeg er een sterke welriekende geur op, en hij zei: "Nu deze zoete lucht me omringt, geloof ik in Christus, want hij heeft zijn martelaar aan mij geopenbaard." Verder gravend ontdekte hij dat het heilig lichaam nog volkomen gaaf was en riep met luide stem: "Eer aan God in de hoge". De hele geestelijkheid die erbij aanwezig was, zong psalmen met hem. Na nog een hymne gezongen te hebben bracht hij het heilig lichaam over naar de kerk en begroef het met het gebruikelijk eerbetoon. Sommigen beweren dat de heilige martelaar Victor daar ook begraven ligt, maar over diens grafmonument weten wij verder niets.'


Bronnen
[GTM.1988nr:62]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen