Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022

Info afb.

Autbertus (ook Aubert) van Avranches, Normandiè, Frankrijk; bisschop; † na 709 (ca 725)

Feest 10 september

De naam van bisschop Autbertus is onlosmakelijk verbonden met de stichting van het klooster op de Mont St-Michel in zee tegenover Avranches in de bocht van Normandië naar Bretagne.

Michaël's verschijning op de Mont-St-Michel

Het was in het jaar 708 (soms vindt men iets hogere of lagere jaartallen) dat Aubert, de bisschop van Avranches, een visioen kreeg waarin de aartsengel Michaël hem opdroeg een kapel te bouwen te zijner ere op het hoogste punt van de Berg Tombe. Zo heette deze berg voor zij naar Michaël werd genoemd.

'Tombe' is een verbastering van het Latijnse woord 'tumulus' wat eenvoudig 'hoogte' betekent.

Hij vroeg uitdrukkelijk om verering door het volk der Franken. De precieze plek zou worden aangegeven door een stier die zich daar ergens verborgen hield. De omvang van de kerk zou moeten worden bepaald door de omvang van het terrein dat door de hoeven van de stier was omgewoeld.

Bij onderzoek bleek er bovendien een bronnetje te zijn dat voordien onbekend was. Ook hier moest de bisschop bij herhaling in zijn droom toe worden aangespoord. Hij begon er pas serieus werk van te maken, toen de engel in de droom met zijn duim een duidelijke afdruk had geplaatst in het voorhoofd van Aubertus; dit litteken zou er nog gezeten hebben op het moment van zijn dood (na 709). Reeds een jaar na deze wonderlijke gebeurtenissen was het heiligdommetje klaar: het eilandje werd voortaan genoemd naar de patroon van het kapelletje: St-Michel. Er werden twaalf monniken aangesteld om de eredienst te verzorgen. Door een wonderbaarlijke speling van de natuur was de berg intussen gescheiden van het vasteland; als het getij zich terugtrok kwam de verbinding met het vasteland tot stand; kwam het water op, dan werd het een moeilijk bereikbaar eiland. Al heel gauw kwamen van heinde en verre pelgrims naar de Mont-St-Michel-van-de-gevaren-der-zee (Saint-Michel-au-péril-de-la-Mer). Deze benaming gaat terug tot reeds in de 10e eeuw.

In later jaren werd het oorspronkelijke kerkje vervangen door de indrukwekkende abdij die er nu nog staat. Deze werd in 966 begonnen door hertog Richard van Normandië en werd in bezit genomen door monniken uit de abdij van St-Wandrille.

In de Legenda Aurea wordt deze geschiedenis als volgt verteld.
[uit: Jacobus de Voragine 'Legenda Aurea...' onder Sint Michaël, de Aartsengel: 29 september in de vertaling van Benz]

"Michaël's tweede verschijning zou plaats gevonden hebben rond het jaar 710.
De eerste vond plaats in 490/95 op de Zuid-Italiaanse berg Monte Gargano.

In de plaats Tumba, vlakbij de zee en zes mijl verwijderd van de stad Aprica (= het huidige Avranches), verscheen Sint Michaël aan de bisschop van de stad en beval hem op die plek een kerk te bouwen om zijn gedachtenis in ere te houden net zoals dat gebeurde op de Monte Gargano. De bisschop stond in tweestrijd over de precieze plaats waar hij de kerk zou gaan neerzetten. Toen werd hem duidelijk gemaakt dat hij haar moest bouwen op de plek waar hij een stier zou aantreffen die door rovers verborgen werd gehouden. Maar toen wist de bisschop weer niet hoe breed de kerk moest worden. Toen werd hem bevolen dat hij haar net zo breed moest maken als hij de sporen van de stier in de grond kon terugvinden. Maar nu bleek dat er twee rotsen in de weg stonden: en geen mens was ook maar in de verste verte sterk genoeg om die even te verzetten. Toen verscheen Sint Michaël aan een man met het bevel naar die plek toe te gaan en de rotsen te verplaatsen. Dus ging die man er naar toe en verplaatste die rotsen alsof ze helemaal niets wogen. Toen de kerk klaar was, werd er van de Monte Gargano een deel van het pallium heengebracht dat Sint Michaël daar zelf over het altaar had gespreid, alsmede een stuk van het marmer waarop hij had gestaan. Nu was er nog geen water op die plek. Toen gebood de engel in de harde rotsgrond een gat te graven. Daar sprong toen zoveel water uit tevoorschijn, dat men er tot de op de dag van vandaag een rijk stromende bron kan aantreffen. En dat gebeurt allemaal dankzij Sint Michaël. Deze verschijning wordt gevierd op 16 oktober.

---

Bronnen
[283]

---