× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 66  Justus van Lecce met Orontius en Fortunatus

Justus van Lecce, Italië; martelaar met Orontius & Fortunatus; † 66.

Feest 26 augustus.

Volgens een zeer oude overlevering gaat het om Titus Justus over wie sprake is in het Nieuw-Testamentische bijbelboek Handelingen van de Apostelen: ‘Iedere sabbat disputeerde [Paulus] in de synagoge [van Korinte] en trachtte Joden en Grieken te overtuigen. Toen Silas en Timotheus uit Macedonië waren aangekomen, wijdde Paulus zich voortaan geheel aan de prediking en legde voor de Joden getuigenis af, dat Jezus de Messias was. Maar toen dezen zich smalend bleven verzetten, schudde hij het stof van zijn kleren en voegde hun toe: ‘Uw bloed kome neer op uw eigen hoofd. Ik ga vrijuit en wend mij van nu af aan tot de heidenen.’ Hij trok daar weg en ging naar het huis van een zekere Titus Justus, een godvrezende, die naast de synagoge woonde. [-] Anderhalf jaar bleef hij daar wonen, terwijl hij bij hen het woord Gods onderwees.’ [Handelingen 18,04-11]

Godvrezenden waren net als proselieten niet-joden die echter wel in de God van de Joden geloofden en zich aan zijn Tora hielden, maar zich in tegenstelling tot proselieten - niet lieten besnijden.

Op een goed moment zond Paulus Justus naar Rome. Bij de Italiaanse kust ging hij in de buurt van Lecce aan land en kreeg een gastvrij onthaal bij een vrome inwoner van de stad, Orontius. Justus wist hem het geloof in Christus bij te brengen. Niet alleen hem, ook Fortunatus en nog een aantal familieleden. Justus reisde vervolgens door naar Rome; met die bedoeling was hij immkers door Paulus uitgezonden. Op de terugweg ging hij weer langs in Lecce en nam Orontius mee naar Korinte. Eenmaal aangekomen stelden de beide mannen zich ter beschikking van Paulus. Deze benoemde Orontius tot bisschop van Lecce en gaf hem Justus mee als medehelper. Ze verspreidden het evangelie daar in de omgeving en waren een toonbeeld van zielenijver. Ze stierven de marteldood tijdens de vervolgingen onder keizer Nero (54-68). De bronnen zeggen niets over de aard van het martelaarschap, maar de plaatselijke overlevering weet te vertellen dat ze voor de leeuwen zijn gegooid.

Fortunatus volgde hen op. Ook hij verwierf de overwinningspalm van het martelaarschap.

Verering & Cultuur
Orontius wordt sinds mensenheugenis vereerd als patroon van de stad Lecce (later is daar de jezuďet Bernardinus Realino bijgekomen: † 1616; feest 2 juli). Hij zou na zijn dood ook een aantal wonderen hebben verricht. Zo kwamen op zijn voorspraak een moeder met haar zoontje ongedeerd onder de puinhopen van hun ingestorte huis te voorschijn. De olie in de lamp die bij zijn graf brandde bezat wondermacht: ze bracht niet alleen vele pelgrims genezing, maar ze raakte ook nooit op.

In Lecce wordt zijn nagedachtenis nog altijd in ere gehouden. Zijn beeld torent hoog boven de mensen uit op een oude Romeinse zuil (veelbetekenend symbool).


Bronnen
[AAS»08.26; Gue.1880/10p:222; Mul.1860; Dries van den Akker s.j./2007.09.03]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen