×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Guillaume (ook Gwilherm of Wilhelmus) van St-Brieuc (ook Pinchon), Bretagne, Frankrijk; bisschop; † 1234.
Feest 29 juli.
Guillaume Pinchon werd in 1184 geboren als zoon van Olivier en Jeanne Fortin. Zij waren in staat hem een goede opleiding te geven. Door zijn bijzondere kwaliteiten trok hij de aandacht van de bisschop, en reeds op 23jarige leeftijd ontving hij de priesterwijding. Hij was kanunnik, toen hij in 1220 werd gekozen tot bisschop van St-Brieuc.
Hij staat erom bekend dat hij al zijn geld, en al zijn zorg besteedde aan de kerk, en vooral aan de armen. Op een morgen moest hij de rekening van het hotel betalen waar hij had gelogeerd, maar hij kwam tot de ontdekking dat hij geen cent meer op zak had: allemaal de avond tevoren uitgedeeld aan armen. Gelukkig bevond hij zich op dat moment niet ver verwijderd van zijn geboortedorp: een vriend kwam hem uit de nood helpen. Zo verkocht hij tijdens de hongersnood van 1225 enkele kostbare bezittingen om armen van eten te kunnen voorzien.
Daarnaast had hij veel te stellen met hertog Pierre de Dreux, op dat moment de machtigste man van Bretagne. Deze vorst tastte de rechten van de kerk aan: hij brak kerkgebouwen af, als ze in de weg stonden bij de verdediging van het land; bovendien wenste hij een aantal onrechtvaardige kerkbelastingen ongedaan te maken. Wellicht had hij formeel gelijk, maar hij ging op nogal ondiplomatieke wijze zijn eigen gang. Bisschop Guilherm ging er dwars voor liggen: de hertog had zich niet in te laten met de zaken van de kerk. Nu wendde hertog Pierre zich tot Rome en wist daar de bisschop in een kwaad daglicht te stellen, zodat deze in 1226 in ballingschap werd gestuurd. Hij trok zich terug in Poitiers waar de plaatselijke bisschop zo ernstig was verzwakt dat hij een bekwame hulp naast zich heel goed gebruiken kon.
Na een verblijf van vier jaar keerde Gwilherm terug: naar het schijnt was die terugkeer een ware triomftocht: van overal werd hij toegejuicht en de mensen konden hun tranen van blijdschap niet bedwingen. Nu wijdde hij zijn aandacht aan de bouw van de kathedraal, maar die heeft hij nooit af gezien. Hij overleed op 29 juli 1234. Op eigen verzoek werd hij in alle eenvoud in de kathedraal begraven, zonder enig monument.
Na vijf jaar moest men vanwege de werkzaamheden het lijk verplaatsen. Het bleek nog volkomen gaaf, en gaf een heerlijke geur af. Pelgrims stroomden toe; er gebeurden wonderen en genezingen en men begon bij Rome aan te dringen op een heiligverklaring. Die kwam er in 1247. Daarmee was Gwilherm de eerste Bretonner die officieel heilig werd verklaard.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen