 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Zenovii (ook Zenon of Zynovij) Kovalyk CssR, Lviv, Oekraïne; priester-religieus & martelaar; † 1941.
Feest 27 juni.
Hij werd op 18 augustus 1903 geboren in het dorpje Ivakhiv, vlakbij Ternopil in wat destijds Oostenrijks Galicië heette, thans West-Oekraïne. Zijn ouders waren eenvoudige boerenmensen. Al vroeg groeide in hem het verlangen katholiek priester te worden. Hij had een opgewekt en tegelijk sterk karakter. Hij kon ook goed zingen.
Hij trad in bij de Redemptoristen en legde daar op 28 augustus 1926 zijn religieuze geloften af. Voor zijn studies van filosofie en theologie werd hij naar België gezonden. Hij ontving de priesterwijding op 9 augustus 1932 (anderen menen op 4 september 1937). In die hoedanigheid vergezelde hij zijn bisschop, Mgr Mykola Charnetsky († 1958; feest 2 april) op diens missiereizen door Volyn, de landstreek in Noord-West-Oekraïne. Hij viel op door zijn opgeruimd karakter en de kwaliteit van zijn preken, waarin hij de gelovigen bemoedigde en hun aanried in de barre tijden waarin ze leefden hun toevlucht te nemen tot Heilige Moeder Gods. Dat was dan ook de reden waarom de communisten hem hartgrondig haatten. Zijn medebroeders en goedbedoelende gelovigen waarschuwden hem geregeld voorzichtig te zijn. Zo getuigt ene Yaroslav Levytskyi (medebroeder Redemptorist?): ‘Zijn preken maakten een ongelooflijk diepe indruk op zijn gehoor. Maar tegelijk was dat in de gegeven omstandigheden van beschuldigingen en terreur levensgevaarlijk voor een predikant. Ik probeerde hem dus bij herhaling duidelijk te maken dat hij voorzichtiger moest zijn en dat hij niet telkens de Bolsjewieken tegen de haren in moest strijken omwille van zijn eigen veiligheid. Tevergeefs. Dan zei hij alleen maar: “Als het Gods wil is, dan ben ik van harte bereid te sterven, maar nooit zal ik tegen mijn geweten ingaan. Bij het zien van zoveel onrecht kan ik niet zwijgen.”’
In de nacht van 20 op 21 december 1940 drongen agenten van de Sovjet Geheime Politie het Redemptoristenklooster binnen om Pater Kovalyk te arresteren vanwege de preken die hij in de kloosterkerk had gehouden tijdens de negendaagse voorbereiding (novene) op het feest van Maria Onbevlekte Ontvangenis (8 december). Bij zijn afscheid vroeg hij zijn overste, Pater De Vocht, om de absolutie en een zegen voor de komende tijd. In zijn gevangenschap werd hij minstens achtentwintig keer onderworpen aan ondervragingen die gepaard gingen met uiterst pijnlijke pesterijen en folteringen. Tijdens één zo’n verhoor zou hij het bewustzijn hebben verloren vanwege het vele bloedverlies… Sindsdien was hij ziek.
Toen in 1941 de Duitsers oprukten maakten de Sovjets zich op te vluchten. Ze zagen geen kans de gevangenen mee te nemen; ze schoten ze dus één voor één dood. Intussen hadden ze voor Pater Kovalyk echter een aparte behandeling bedacht. Ze herinnerden zich hoe hij had gepreekt over het verlossende kruis van Christus. Voor de ogen van zijn medegevangenen nagelden ze hem met gespreide armen vast aan de muur. Na de komst van Duitse troepen drongen de familieleden van de gevangenen naar binnen om te zien wat er van hun geliefden geworden was. Zo troffen ze een tegen de muur gekruisigde priester aan; zijn onderlijf was opengesneden; daar was een dode foetus in geduwd.
Verering & Cultuur
Op 27 juni 2001 werd hij met nog 27 andere Oekraïnse martelaren zalig verklaard door paus Johannes Paulus II bij gelegenheid van diens bezoek aan Oekraïne.
© A. van den Akker s.j.
