Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022

Op klik op de afbeelding levert de volgende afbeelding;
een klik op de laatste afbeelding weer de heilige.

< 1624, houtreliëf
Frankrijk, Bretagne, Presqu'île de Crozon, Crozon, St-Pierre
In de plaatselijke kerk van Crozon, in het uiterste westen van Bretagne, wordt een prachtig retabel bewaard, waarop het hele verhaal in vijfentwintig panelen van houtsnijwerk staat afgebeeld. Ergens is het jaartal 1624 te lezen, maar men vermoedt dat dat is aangebracht bij een restauratie of inkadering. Vermoedelijk is het kunstwerk zelf ruim honderd jaar ouder.
De kunstenaar volgt niet alleen nauwkeurig het relaas. Hij voegt er een dimensie aan toe die door het verhaal wel wordt ingegeven, maar niet zo nadrukkelijk wordt verteld. Hij presenteert het hele gebeuren als een ware afspiegeling van Jezus' lijdensverhaal. Dat begint al met het extra paneeltje van de communie. Dat vertelt het verhaal niet, maar herinnert aan het Laatste Avondmaal. Vervolgens laat de kunstenaar zien hoe het leger voor de landvoogd wordt gedaagd, door een engel wordt gesterkt, naar de plek van terechtstelling wordt gesleept zonder dat het zich verweert, hoe het wordt ontkleed (!), met doornen gekroond (!), bespot met rietstengel in de hand (!), met lansen wordt doorstoken (!); hoe het zelf het kruis moet dragen, aan het kruis wordt genageld en sterft. Het is alsof we naar een veelvoud van Jezus' portretten zitten te kijken. Dat is precies wat de kunstenaar wilde afbeelden: ze zijn andere Christussen ('alteri Christi') geworden.
Zouden we in de strijd die deze mannen moeten voeren eigenlijk een beeld moeten zien van de strijd die wij, gelovigen, te voeren hebben in het leven, en welke beproevingen ons daarbij te wachten staan? Hoe kwaad en dood slechts overwonnen worden zoals Jezus ons dat heeft voorgedaan? En hoe wij daarbij door de hemel worden gesterkt en aldus naar de overwinning worden geleid?