× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 962  Guibert van Gembloux

Info afb.

Guibert (ook Wibert, Wicbert, Wikbert) van Gembloux osb, België (ook van Gorze, Frankrijk); † 962.

Feest 23 mei.

Hij was afkomstig uit een adellijke familie in Arnau (= nagenoeg de huidige provincie Namen, België), waar hij in 892 werd geboren. Zijn vader stierf toen hij nog jong was. Zijn moeder hertrouwde herhaalde malen en had een groot aantal kinderen. Zij vormden ongeveer de voltallige toenmalige adel van dat gebied.
Aanvankelijk  diende hij als militair. Hij had een schitterende carrière in het vooruitzicht, maar die gaf hij op om zich als kluizenaar terug te trekken op zijn eigen landgoed te Gembloux, Brabant. In 936 schonk hij zijn bezittingen aan de benedictijner orde met de bedoeling dat ze daar een abdij zouden vestigen. De eerste abt was Erlwin.
Kort daarna trad vertrok hij en trad in bij de benedictijnen te Gorze, Noord-Frankrijk. Hij wilde niet in zijn eigen vestiging als de stichter op een voetstuk worden geplaatst. Op dat moment stond Gorze onder leiding van abt Agenold. Guibert was het toonbeeld van een toegewijde monnik. Maar al spoedig moest hij naar huis terug. Men had hem bij keizer Otto II († 983) aangeklaagd, omdat zijn schenking aan de benedictijnen onrechtmatig zou zijn geweest. Zijn pleidooi was zo overtuigend dat de keizer de schenking bevestigde met een aantal privileges. Onder andere dat de abdij van Gembloux het recht kreeg steeds de eigen abt te kiezen zonder inmenging van plaatselijke vorsten; de abt kreeg het recht de producten van de abdij op de markt te verkopen; bovendien mocht ze haar eigen munten slaan. Geen enkele wereldse overheid werd het toegestaan maatregelen te treffen aangaande de abdij, zonder toestemming van de abt.
In weerwil van het keizerlijk besluit maakte kort daarna een zwager van Guibert, de echtgenoot van een van zijn zussen,  aanspraak op de bezittingen van het klooster, en liet het bezetten door zijn manschappen. Opnieuw verliet Guibert de abdij van Gorze. Niet alleen om zijn zwager tot andere gedachten te brengen, maar ook om de monniken te troosten te midden van zo’n onbehouwen troep soldaten.
In diezelfde tijd trok er een troep zwervers voorbij die de overstromingen in Hongarije en de Slavische landen ontvlucht waren. Guibert ging er op af om ze het evangelie te verkondigen. Bij velen lukte dat nog ook. Tot heil en zegen van de omgeving, die aldus gespaard werd voor plunderingen.
Tenslotte keerde hij terug naar Gorze. Toen hij ziek werd, kwamen monniken uit Gembloux om hem bij te staan. Hij stierf in de armen van een van hen.

Hij ligt begraven in de voormalige abdijkerk van Gembloux.


Bronnen
[Bdt.1925; Bei.1983; Bvl.1987p:123; Gué.1880/6p:117-120;Hlw.1924; Kib.1990/6p:460; Mül.1860; Rld.1963; RR1.1640; Süt.1941;            Dries van den Akker s.j./2018.05.11]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen