Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022

Info afb.

Gisela (ook Gyula) van Passau (ook van Hongarije of van Niedernburg), Duitsland; weduwe & abdis; † 1065.

Feest 7 mei.

Zij maakte deel uit van een familie die bijna uit louter heiligen bestond. Haar broer was de heilige keizer Henricus II († 1024; feest 13 juli), die weer getrouwd was met de heilige keizerin Kunigonde († vóór 1040; feest 13 juli & 3 maart). Haar andere broer, Bruno, werd weliswaar niet heilig, maar was de latere bisschop van Augsburg. Haar jongere zuster Brigida, ook niet heilig, werd abdis te Regensburg. Gisela trouwde zelf met de heilige koning Stefanus van Hongarije († 1038; feest 16 augustus), en werd moeder van de heilige Emmerich († 1031; feest 4 november).

Zij werd rond 985 geboren uit hoge adellijke ouders. Eigenlijk had zij kloosterlinge willen worden. Maar een Hongaars gezantschap kwam bij de heilige bisschop Wolfgang van Regensburg († 994; feest 31 oktober) vragen of zij niet de gemalin van de koning der Hongaren wilde worden. Zij zag dus af van haar hemelse bruidegom, Christus, ten gunste van Stefan om daardoor zoveel mogelijk heidenen uit het Hongaarse volk voor het christendom te winnen. Het huwelijk vond plaats in het jaar 1006. Tezamen met haar man ijverde zij voor de bekering van dit woeste volk, en maakte zich al doende ook vijanden.

In 1031 stierf Emmerich en op 15 augustus 1038 Stefanus. Op zijn sterfbed liet hij zijn opvolger, Peter, en diens getrouwen zweren, dat zij Gisela altijd met eerbied, zorg en liefde zouden behandelen. Terecht. Want al gauw bleek, dat zij haar niet welgezind waren. Na zich een jaar lang aan zijn eed gehouden te hebben, begon Peter haar van lieverlee van haar bezittingen te beroven; hij verbood haar briefverkeer met vrienden en familie in het buitenland en sloot haar tenslotte op in een donkere afgelegen burcht. Een paar jaar later werd zij door de opvolger van haar broer in Duitsland, Heinrich III, bevrijd. Omdat zij verder niet voor moeilijkheden wilde zorgen en haar getrouwen niet in gevaar wilde brengen, nam zij de wijk naar Duitsland.

Heinrich bracht haar onder in klooster Niedernburg te Passau. Daar wijdde zij zich alsnog aan het kloosterleven. Na korte tijd werd zij tot abdis gekozen. Twintig jaar lang leidde zij het klooster tot aan haar dood. Zij werd in het klooster te Passau begraven, evenals haar al vroeg overleden dochtertje Dobuca. Hun graven bevinden zich daar tot op de dag van vandaag.

---

Bronnen
[ 122; 132; 180p:80; 204p:76; Dries van den Akker s.j./2001.09.08]

---