× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 250  Terentius van Carthago met Pompeius, Africanus e.a.

Info afb.

Terentius van Carthago, Noord-Afrika; martelaar met de HH. Pompeius (of Pompius), Africanus & Maximus, Zeno, Alexander, Theodorus en nog 33, 36 of 60 mede-martelaren; † ca 250.

Feest 5 & 10 & 11 april & 28 oktober.

Ten tijde van keizer Decius (249-251) braken er verschrikkelijke vervolgingen uit tegen de christenen door heel het Romeinse Rijk. Ze werden gedwongen voor de heidense afgodsbeelden offers te brengen op straffe van allerlei gruwelijke martelingen. Vele gelovigen vielen af. Maar de martelaren van wie hier sprake is, bleven moedig standhouden.

Terentius moedigde zijn medegelovigen aan met de woorden: "Broeders, laten wij Christus niet verloochenen voor de mensen. Dan zal Hij ons niet verloochenen voor de Vader in de hemel en zijn heilige engelen" (vgl. Matteus 10,33; Lukas 12,9). De Romeinse gouverneur verdeelde hen in twee groepen. Zesendertig werden tot bloedens toe geslagen. Daarna wreef men zout in hun wonden. Tenslotte zijn ze onthoofd.

De overigen werden opgesloten in de diepste en duisterste gevangenis; ze kregen zware kettingen om hun hals, handen en voeten. Maar 's nachts verscheen hun een engel; met een vingertopje raakte hij de kettingen aan, en ze vielen van ze af. Vervolgens zette hij hun een heerlijke, overvloedige maaltijd voor, waaraan de vier zich tegoed deden. Toen ze de volgende morgen blakend en wel uit de gevangenis tevoorschijn kwamen, werd de gouverneur woedend.

Nu gelastte hij dat er in hun cel ook allerlei giftige dieren moesten worden opgesloten: adders en schorpioenen en zo. Maar de beesten kropen weg in het verste hoekje en deden niets. Toen drie dagen later de deuren weer geopend werden schoten ze echter op de gevangenbewaarders af en beten ze waar ze maar konden.

Toen werden de gevangenen veroordeeld tot het schavot. Op weg ernaartoe zongen ze hymnen en psalmen voor God, dankbaar dat ze de grote eer van het martelaarschap waardig waren bevonden. Zo zijn ze Hem in zijn glorie tegemoet gegaan.


Bronnen
[ 100(ook-praetermissi:Maximus& Terentius; 107; 140]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen