×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
MARIA van Pontmain, Frankrijk; 1871.
Feest 17 januari.
In een plaatselijke folder lezen wij:
Op 17 januari 1871 verscheen van zes tot negen uur ’s avonds de Heilige Maagd Maria tegen de sterrenhemel van Pontmain aan een paar jonge kinderen. Twee van hen heetten Eugène en Joseph Barbedette. Zij gaf hun namens de Heer een boodschap mee van gebed en hoop.
De Vrouwe droeg een lange, blauwe jurk die bezaaid was met gouden sterretjes. Een gouden kroon met rode bies stond op haar lange zwarte hoofddoek. De verschijning werd omgeven door een driehoek van drie sterren. Zij hield de armen gespreid en keek de kinderen met een vriendelijke glimlach aan.
Geleidelijk aan kwamen er mensen uit het dorp toelopen. Ook zij zagen de drie gouden sterren. Toen de pastoor, Michel Guérin, erbij kwam staan, werd er een rood kruisje zichtbaar links boven op de jurk, en er werd een mandala, een ovalen krans, om de Vrouwe heen zichtbaar. Aan de binnenkant van die krans waren vier kaarsjes bevestigd.
De priester maande de aanwezigen het rozenhoedje te bidden. Men kon aan het gezicht van de Vrouwe zien hoeveel aandacht zij daarvoor had. Nu ontvouwde zich onder haar voeten een doek waarop met gouden letters geschreven stond: ‘Maar bidt dan toch, kinderen. Nog even en God zal je verhoren. Mijn Zoon is gevoelig voor jullie gebeden.’
De mensen begonnen Maria, de Moeder van de Hoop, toe te juichen en de kinderen sprongen in het rond, terwijl ze riepen: “Wat is ze mooi! O, wat is ze mooi!”
Nu verscheen er vóór haar een bloedig kruis waarboven stond: ‘Jezus Christus’. Hierbij keek de Vrouwe intens bedroefd. Vervolgens begon een ster de vier kaarsen in de mandala aan te steken. Daarop verdween het bloedige kruisbeeld. De Vrouwe spreidde weer haar armen en de glimlach kwam terug. Op hetzelfde moment zag je twee kleine, witte kruisjes ontstaan op haar schouders.
Tenslotte steeg er een witte doek op die de verschijning langzaam aan het oog onttrok. Dat was rond een uur of negen, terwijl de aanwezigen samen hun avondgebed deden.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen