× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 732  Fris van Bassoues

Info afb.

Fris (ook Fries, Frise, Friso of Fritz) van Bassoues, Frankrijk; martelaar; † 732.

Feest 16 januari & 24 juni.

In het Franse plaatsje Bassoues wordt een heilige martelaar Fris vereerd. Volgens de overlevering was hij een zoon van de Friese koning Radboud († 719).

Deze Radboud had gevochten tegen Karel Martel († 741), Frankisch hofmeier, en zich met hand en tand verzet tegen de prediking van het christendom door Sint Willibrord († 739; feest 7 november) en Sint Bonifatius († 754; feest 5 juni). Toch had hij in het jaar van zijn dood op het punt gestaan het doopsel van de nieuwe godsdienst te ontvangen. Bisschop Wulfram († ca 720?; feest 20 maart) zou het hem toedienen in het kerkje van Hoogwoud. Die dag vertrok Radboud vanuit zijn kasteel in Medemblik naar de kerk. Alles was in gereedheid gebracht voor het grote moment. Met één voet in het doopbekken wendde Radboud zich plotseling tot de bisschop met de vraag: "En mijn Friese voorvaderen, die mij zijn voorgegaan in de dood: waar zijn zij? In het Rijk der Hemelen, dat u mij belooft, wanneer ik mij laat dopen? Of in de eeuwige verdoemenis van de hel?"
"Geen van uw voorvaderen heeft het doopsel ontvangen. Zij bevinden zich dus in het oord van de verdoemenis. Maar u, twijfel niet, dat voor u het eeuwig geluk met Christus is weggelegd, wanneer u zich nu laat dopen."
Daarop had Radboud zijn voet weer teruggetrokken uit het doopbekken, en in zijn volle lengte ging hij voor de bisschop staan: "Hoe zou ik ooit ontrouw kunnen worden aan mijn voorvaderen? Ik in de hemel en zij niet? Dan houd ik hen toch liever gezelschap in het oord waar zij nu zijn. Ik zal dus de nieuwe godsdienst niet aannemen, maar blijven bij de oude van mijn Friese voorvaderen."

In tegenstelling tot zijn vader was Friso wel onder de indruk geraakt van Willibrord en de nieuwe godsdienst die hij van overzee kwam verkondigen. Toen hij in 719 zijn vader in de slag tegen Karel Martel jammerlijk had zien sneuvelen, was hij naar Karel toegegaan met het verzoek christen te mogen worden. Karel zelf was zijn peetvader geworden, en vanaf dat moment volgde de jonge Fries zijn vader in het geloof overal, waar hij ging.
Zo had hij hem ook vergezeld op zijn krijgstocht tegen de muzelmannen, die vanuit Spanje Zuid-Frankrijk waren binnengedrongen en een ernstige bedreiging vormden voor het nog jonge christelijke geloof. Friso was gesneuveld in de dienst van Christus. Zijn medesoldaten hadden zijn lijk uit het oorlogsgewoel weggetrokken, in een stenen kist gedaan en in een naburige waterplas laten zakken.

Verering & Cultuur
Deze gebeurtenis zou volkomen vergeten zijn, als niet vele jaren later - de muzelmannen waren al lang en breed verslagen en teruggedrongen tot aan de overzijde van de Pyreneeën - een koe de aandacht had gevestigd op deze plek. Telkens als zij naar de wei werd gebracht, graasde zij niet van het gras, maar begaf zij zich naar de waterplas en likte aan de rotsige stenen eromheen, en toch zag zij er even gezond uit als de andere beesten uit de kudde. De eigenaar wilde er meer van weten, onderzocht de geheimzinnige plek en stuitte op de sarcofaag met het lijk van de heilige er nog in.
Onmiddellijk werden er voorbereidingen getroffen om het heilige voorwerp naar de plaatselijke kerk te vervoeren, maar er was geen beweging in het gevaarte te krijgen. Tenslotte kwam iemand op het idee om de koe die altijd naar deze plek was gegaan ervoor te spannen, en deze trok zonder mankeren de zware last naar de plek waar sindsdien nog altijd een gedachteniskapel staat; in de crypte is nog altijd de sarcofaag te zien.

Patronaten
Pelgrims en bedevaartgangers kwamen ernaartoe om de heilige om zijn voorspraak te vragen bij de verhoring van hun intenties en de genezing van hun kwalen, en velen van hen kregen waarom ze Sint Fris zo vurig hadden gebeden. De laatste berichten over wonderbare genezingen en gebedsverhoringen dateren van het eind van de 17e eeuw. Nog altijd treffen we Friso's beeltenis aan in de kerk van Bassoues.


Bronnen
[000»bk:Kronenburg/4p:46; 000»jrb; 127; 500; Dries van den Akker s.j./2010.02.26]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen