× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 615  Salvius van Amiens

Info afb.

Salvius (ook Salin, Salinius, Salve, Salvinus, Sauflieu, Saulve of Sauve) van Amiens (ook van Montreuil) osb, Frankrijk; bisschop; † ca 615.

Feest 11 & 12 januari & 28 & 29 oktober.

Er zijn meerdere heiligen die Salvius heten: een bisschop van Albi († 584; feest 10 september), een bisschop van Amiens († ca 615; feest 11 januari), een bisschop van Angoulême († ca 768; feest 26 juni) en een bisschop van Auxerre († vóór 1000?; feest 16 oktober). Zij worden vaak met elkaar verward.

Salvius zou de vijfde bisschop van de Franse stad Amiens zijn geweest. Tevoren had hij het leven van een kluizenaar geleid. Rond zijn persoon hadden zich volgelingen verzameld, waarvan er één met name wordt genoemd: Ingoald († ca 600; feest 29 oktober). Uit die gemeenschap groeide het klooster van Montreuil, dat aan Onze Lieve Vrouw was toegewijd. Salvius was er de eerste abt.

De plaats 'Montreuil' dankt haar naam aan dit klooster. Het is een verbastering van 'Monasteriolum' = 'kloostertje'.

Hij leidde een streng boetvaardig leven en was goed voor andere mensen. Het schijnt dat hij zelfs zieken kon genezen.
Van hem wordt verteld dat hij een klinisch-dood-ervaring had. Zelf zou hij later hebben beschreven, hoe hij reeds de hemel binnenschreed, het licht tegemoet, toen vanaf de troon in de verte een stem klonk, dat het zijn tijd nog niet was en dat hij dus naar de aarde moest terugkeren om er zijn verantwoordelijkheden weer op te pakken. Dat deed hij met groot verdriet, want de plek waar hij naartoe onderweg was, zag er prachtig uit en leek heerlijk om er te verblijven.

Overigens schrijft Gregorius van Tours († 594; feest 17 november) in zijn Geschiedenis der Franken ditzelfde verhaal toe aan Salvius van Albi.

Enige tijd later werd Salvius benoemd tot bisschop van Amiens. Hij bouwde er een kerk, die hij aan de apostel Petrus toewijdde. Nu verlangde hij erachter te komen waar de eerste bisschop van de stad, Sint Firminus begraven lag. In de oude handschiften wordt dat als volgt verteld:

'Niemand van de bevolking wist, waar het lichaam van Firminus, de zalige martelaar van Christus, begraven lag. Maar op ingeven van de Heilige Geest ging hij naar de juiste plek, hief zijn ogen ten hemel, en zag als het ware een zonnestraal van de verheven troon van het hemelgewelf terugkaatsen, die een geweldige aardbeving teweeg bracht op de plek waar Sint Firminus rustte. Onder dankzegging aan God begonnen ze op die plek te graven en openden het graf van de zalige martelaar. Onmiddellijk steeg er zo'n heerlijke geur uit op, dat het wel leek alsof alle soorten reukwerk van de hele wereld daar met elkaar vermengd waren. Het lijk van de heilige werd uit het graf getild en door de mensen naar de stad gebracht. Andere groepen gelovigen trokken de stoet tegemoet onder het zingen van 'Hosanna, gezegend die daar komt in de Naam des Heren'. De relieken werden bijgezet in de crypte die onder de oostelijke apsis was uitgegraven. Het grafmonument werd versierd met goud en kostbare edelstenen. Ook de heilige bisschop Firminus en de beide martelaren Acius en Achillus kregen hun laatste rustplaats in die crypte, alles eveneens van de nodige kostbare verfraaiingen voorzien.'

Firminus de Eerste was eerste bisschop van Amiens en stierf als martelaar rond het jaar 300 (feest 25 september). De derde bisschop van de stad heette op zijn beurt Firminus, en was een zoon van een van de leerlingen van de oude Firminus († ?; feest 1 september). Acius en Achillus (ook Ache en Acheul) stierven de marteldood rond 303; feest 1 mei).

De terugvinding van Firminus' graf door Sint Salvius staat in sculptuur uitgebeeld in de kathedraal van Amiens aan de buitenkant van de kooromloop. De onderschriften luiden:

6
"Sainct Saulve le peuple incitoit
De faire a dieu prière pure
Désirant savoir ou estoit
De Sainct Frémin la sépulture."
[Sint Salvius drukte zijn mensen op het hart
vurig tot God te bidden
om te weten te komen waar
Sint Firminus begraven lag.]

7
"Sainct Saulve en élévans les [yruly]

Apprechent du zone divin
Comme un raye des soleil de lluz
De Corps du martyr sct Fremin."
[Toen Sint Salvius zijn ogen ophief,
zag hij uit de goddelijke streken een zonnestraal
op het lichaam van de martelaar Sint Firminus vallen].

8
"Quatre eveques Beauvais, Noyon, Cambrai,
Thérouanne aindant Dieu
Vindrent vor cette Invention evoquez
Par l'odeur du lieu."
[De vier bisschoppen - van Beauvais, Noyon, Cambrai
en Thérouanne -
kwamen kijken waardoor die heerlijke geur
op de plek van de vondst werd veroorzaakt]

9
A sainct Acheuil en chasse mise
Fut puys en Amiens apporté
Plusieurs malades la transmis
Le dépriant eurent santé."
[Het lichaam werd in St-Acheul in een reliekschrijn gedaan
en naar Amiens overgebracht;
vele zieken die langs de weg zaten te bidden,
werden genezen.]

Ook van bisschop Salvius zelf worden een aantal wonderbare genezingen verteld. Hij genas blinden, doven, stommen en andere mensen, die aan allerlei verschillende kwalen leden.
Na zijn dood ging de genezingen op zijn graf onverminderd voort. Later werden zijn relieken overgebracht naar de kerk van Montreuil in Picardië, waar hij vroeger abt was geweest in het door hem gestichte kloostertje.
Plaatsjes als St-Sauflieu even ten zuiden van Amiens, en St-Saulve zijn naar hem genoemd.


Bronnen
[100»01.11; 102»Salve; 115a; 135/1p:LXVII; 143»Salve; 284; 340»Ingoald; 500; Dries van den Akker s.j./2007.12.21]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen