× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 2022  Dries van den Akker

Info afb.

Andries Antonius ("Dries") van den Akker sj, Nijmegen, Nederland; priester en leraar.
† 30 oktober 2022.

Pater Dries van den Akker werd hier opgenomen omdat hij de auteur is van alle 5763 hagiografieën op deze website.
Het geeft de mogelijkheid wat over hemzelf te tonen.

 Inhoud van deze pagina  Overlijdensbericht
In memoriam, Ignis webmagazine
Gedenkkaart
Interview "Ziekte, leven en dankbaarheid"
Voorwoord
Dries als fotograaf

Overlijdensbericht
Dries van den Akker werd geboren op 3 april 1945 in Delft. Hij begon het noviciaat in Mariëndaal op 7 september 1964 dat in mei 1966 naar Venlo verhuisde. Hij studeerde filosofie in Nijmegen en theologie in Amsterdam en Parijs. Hij ontving de priesterwijding in 1976 in Groningen. In 1977 studeerde hij af met een doctoraalscriptie over patristiek en catechese aan de KTHA in Amsterdam. In 1983 deed hij zijn laatste geloften.

Lesgeven zat hem in het bloed. Tijdens zijn studie theologie gaf hij godsdienstles in een basisschool in Amsterdam. Tussen 1976 en 1981 was hij godsdienstleraar in het Sint-Maartenscollege in Haren (Groningen). Toen voor een klas officieel lesmateriaal ontbrak, begon hij zijn leerlingen de oorsprong van hun voornamen te verklaren. Dat viel in goede aarde. Daaruit zou zijn uitgebreide verzameling ‘heiligen’ ontstaan, nu nog te vinden op een veel bezochte website. Vanaf 1985 werd hij leraar levensbeschouwing in het Stanislascollege in Delft. Daar werkte hij mee aan het ignatiaans opvoedingsproject. Hij was lid van het begeleidersteam van de Zaterdagmeditaties en Geestelijke Oefeningen en gaf vele Bijbelcursussen.

In 2020 verscheen zijn boek "Ga anders denken" over het Evangelie van Markus.
Tot aan zijn overlijden was hij redacteur van webmagazine "Ignis".
Na sluiting van de communiteit in Delft in 2017 ging hij naar het noviciaat in Birmingham. In januari 2022 verhuisde hij om gezondheidsredenen naar Aqua Viva in Nijmegen.



Het volgende is, met toestemming, integraal overgenomen uit het "Ignis" webmagazine.
In memoriam: Dries van den Akker SJ (1945 – 2022)

Op zondag 30 oktober, op de 46e verjaardag van zijn priesterwijding, is jezuďet Dries van den Akker overleden. Hij is 77 jaar geworden. Dries was vanaf het begin betrokken bij Ignis webmagazine.

In de redactie van Ignis webmagazine heeft Dries van den Akker een originele rol gespeeld. Hij stond met twee benen in de actualiteit, getuige bijvoorbeeld zijn meditaties bij krantenfoto’s. Maar de titel van zijn boek over het evangelie van Markus past ook bij Dries: ‘Ga anders denken’. Verander het perspectief, schrijft hij elders. Alles had hij bij de hand: verhalen over heiligen (onuitputtelijk!), geloofsgeheimen, psalmen maar zeker ook allerlei kunstuitingen: kerkramen, mozaďeken, schilderijen. Als leerlingen hem argeloos vroegen waarom ze dat oude boek moesten lezen (de Bijbel dus) greep Dries zijn kans. Zijn tomeloze energie dreef hem er dan toe, zoals hij zei, een mens van liefde te worden en te laten zien hoe geloof en godsdienst daaraan konden bijdragen.

Innig verbonden met de heilige Schrift

Dries was snel en behendig. Niets leek hem te ontgaan. Hij sprak meteen over wat hij zag en liet het vergezeld gaan van een uitgesproken mening. Hij schuwde de discussie niet en lardeerde zijn argumentatie gemakkelijk met Bijbelse citaten, de geloofsleer waar hij mee was opgegroeid of ook oude begrippen uit de traditie, die hij moeiteloos nieuw leven inblies. Hij was innig verbonden met de heilige Schrift en had duidelijk jarenlang training in het overdragen van zijn inzichten.

Hij zag alles: de krant, het nieuws, politieke ontwikkelingen maar kon ook aangetroffen worden in kerken en musea, waar hij zijn scherpe blik paarde aan zijn enorme Bijbelkennis. Anekdotes te over, hij gaf graag een kwinkslag aan wat hij debiteerde. Zijn spraakvaardigheid maakte hem wel eens haantje de voorste: als je Dries wilde pareren moest je van goeden huize komen. Hij daagde uit om aan je kennis aan te vullen wat eraan ontbrak.

Origineel en alert
Dries was origineel: hij had een heel eigen kijk op wat er gaande was in kerk en samenleving. Zijn jarenlange omgang met jongeren hield hem alert in het lerarenzadel wat op zijn maat gesneden leek. Hij was niet trots: kritiek was een uitdaging om tot een beter resultaat te komen. Hij kreeg zijn behendigheid niet voor niets: vaak heeft hij moeten vechten voor wat hij belangrijk vond. Hij was prominent aanwezig waar hij ook maar kwam: bij leerlingen, bij collega’s, bij bezinningsdagen, in de liturgie.

Hij was ook kwetsbaar: als je tornde aan wat hem dierbaar was, kon hem dat zwaar vallen. Soms speelden emoties hem parten, maar het wonderlijke was dat vanaf het moment dat hij zekerheid had over zijn falend lichaam er een grote aanvaarding kwam. Hij integreerde zijn levensbedreigende werkelijkheid met steeds diezelfde behendigheid waarmee hij op zijn beurt velen begeleid had als hen iets vergelijkbaars overkwam. Een echte pastor, en zeker ook een echte jezuďet. Onderscheiden van de bewegingen in het eigen hart, in de samenleving, steeds de waarheid peilend van al wat is. In de redactie van Ignis dwong hij ons tot diezelfde alertheid die hem eigen was, en tot de uitwisseling die hij opriep met zijn uitgesprokenheid. Een markante persoon, oprecht, trouw. Wij weten hem nu opgenomen bij zijn geliefde Meester.



Gedenkkaart



Interview "Ziekte, leven en dankbaarheid"
In september 2022 gaf Dries een interview aan het "Ignis" webmagazine.
Het is te beluisteren (ca 64 minuten) of te lezen via:
https://igniswebmagazine.nl/kerk/transcript-interview-dries-van-den-akker-sj
Als u liever de tekst op papier heeft kunt u die hier als .pdf downloaden.



Het voorwoord van deze website schreef Dries in 2007...
In 1975 begon ik mijn loopbaan als docent godsdienst op het Sint-Maartenscollege in Haren, Groningen. De leerlingen verzetten zich tegen elke onderwerp. We zaten in de tijd van de politisering van het onderwijs, van de anti-autoritaire idealen, van de maatschappelijke relevantie van de vakken. Het was de tijd dat gelovigen, katholieken en gematigde protestanten, zich wensten te ontworstelen aan de door hen ervaren betutteling van de kerk.

Als ik in een hogere klas een onderwerp ter sprake bracht, werd het binnen enkele minuten tot aan de grond toe afgebrand.

Ik had toch een mooi vak. Het moest toch mogelijk zijn bij hen interesse te wekken. Heb alle didactische en pedagogische methoden, trucs en foefjes uit de kast gehaald. Toen vroeg ik aan leerlingen: "Jij heet Robert. En jij Diederik. Weet je wat je wat je voornaam betekent?" Daarin waren ze geďnteresseerd. Sindsdien zoek ik van alle leerlingen die ik voor mij krijg, de betekenis van zijn of haar voornaam uit.

Vervolgens vroeg ik: "Wist je dat er al mensen geweest zijn die hetzelfde heetten als jij? En dat er over die mensen soms mooie verhalen bewaard zijn gebleven? Er zijn ook vaak schilderijen of andere afbeeldingen van gemaakt." Ik verzamelde heiligenlegenden, boeken, plaatjes. Ging er zelf op uit om foto's te maken. Vroeg anderen met heiligenafbeeldingen van hun vakantie terug te komen, of met een 'Woordenboekje van Voornamen' uit verre streken. Raakte in de ban. Beloofde aan een jongen die Floris heette, naar het plaatsje St-Floris te fietsen op de grens van België en Frankrijk, en met gegevens en foto's terug te komen... Bezorgde op die manier de mensen ter plaatse plezier dat ik, een vreemde, geďnteresseerd was in hun heiligen.

Dit alles sluit mooi aan op mijn oude liefde voor kunstgeschiedenis ('als ik geen pater was geworden, had ik kunstgeschiedenis gestudeerd'), mijn plezier in het vertellen van verhalen. Het vergroot mijn kennis van cultuur en geschiedenis. Heel mijn lesgeefideaal komt in deze liefhebberij samen. Achteraf (maar dan ook alleen maar achteraf!) moet ik die onwillige leerlingen uit de zeventiger jaren misschien wel dankbaar zijn...


Dries als fotograaf
Op deze site staan heel veel foto's die Dries zelf maakte: het zijn er duizenden.
Hieronder een collage van hem als fotograaf.
De afbeeldingen zijn in hun context te zien door op de collage te klikken.


© heiligen.net

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen