 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Faro (eigenlijk Burgundofaro) van Meaux, Frankrijk; bisschop; † ca 672.
Feest 28 oktober & 28 december.
Op een van zijn rondtochten door de Frankische gebieden logeerde de grote Columbanus († 615; feest 23 november) bij graaf Angerik van Meaux. Deze had drie kinderen: Chagnoald († 633; feest 6 september), de latere bisschop van Laon, Burgundofara († ca 655/57; feest 7 december), die de abdij zou stichten van Faremoutiers en Faro. De heilige moest natuurlijk het drietal zijn zegen geven. Dat deed hij en voorspelde hen een grote toekomst.
Chagnoald was zo onder de indruk van Columbanus dat hij zich onmiddellijk bij hem aansloot en nooit meer van diens zijde week tot aan zijn dood. Toen keerde hij terug naar het door Columbanus gestichte klooster Luxeuil in Bourgondië. Zo kon hij zijn abt, Sint Eustasius († 629; feest 2 april), ertoe bewegen naar zijn vader te gaan om een goed woordje te doen voor zijn zus Burgundofara. Zij wilde kloosterlinge worden, maar vader had intussen een goede huwelijkspartner gevonden. Eustasius slaagde in zijn missie: het meisje ontving de maagdensluier van de plaatselijke bisschop. Dat was in 614. Enige jaren later zou zij met behulp van haar vader klooster Faremoutiers (= ‘Fara’s monasterium’) stichten.
Faro volgde intussen een wereldse carrière. Als hoveling aan het Frankische hof diende hij onder de koningen Chlotarius II († 629) en Dagobert I († 639); deze laatste benoemde hem zelfs tot kanselier. Hij stond erom bekend dat hij van zijn hoge positie gebruik maakte om armen en hulpbehoevende mensen te helpen. Iedereen aan het hof wist van zijn heilige levenswijze. Daarin werd hij gesteund door zijn vrouw Blidechild.
Na een bezoek aan het klooster van zijn zus, Faremoutiers, was hij zo onder de indruk dat hij en zijn vrouw besloten elk in een klooster te gaan. Zo trad Faro in bij de monniken van Luxeuil waar zijn broer destijds toe had behoord. Deze was intussen bisschop geworden van de stad Laon.
Hij ontving de priesterwijding en uiteindelijk werd hij benoemd tot bisschop van zijn geboorteplaats Meaux; volgens de een was dat in 626, anderen menen in 637. Het religieuze leven ging hem zeer ter harte. Hij stichtte in Meaux het klooster van het Heilig Kruis dat na zijn dood naar hem genoemd zou worden: St-Faron. Hij bevorderde de komst van monniken kluizenaars naar zijn bisdom, vooral de Ieren. Toen de Ier Fiacre († ca 670; feest 30 augustus) na zijn oversteek vanuit Brittannië zich bij hem meldde met het verzoek ergens een kluizenarij te beginnen, schonk hij hem land en middelen om zijn ideaal te verwezenlijken. In 637/38 ondertekende hij tezamen met bisschop Acharius van Doornik een contract waarin de privileges van het zojuist gestichte klooster Rebais werden vastgelegd.
Hij moet op hoge leeftijd gestorven zijn, en werd bijgezet in de kathedrale kerk van Meaux. Zijn relieken en zijn nagedachtenis worden er nog altijd in ere gehouden.
© A. van den Akker s.j.
