× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† vóór 1100  Germanus van St-Germain-l'Herm

Info afb.

Germanus (ook Germain) van St-Germain-l'Herm, Auvergne, Frankrijk; kluizenaar & martelaar; † vóór 1100.

Feest 8 & 16 oktober.

In 1810 doet Monseigneur Duvalk de Dampierre, bisschop van Clermont-Ferrand, historisch onderzoek naar de persoon van de Heilige Germanus. Zo goed als alle bewijsstukken, documenten en relieken waren in de woelingen van de Franse Revolutie verloren gegaan. Aan de hand van allerlei vraaggesprekken stelt hij met spijt vast, dat er niemand meer te vinden is in heel de parochie, die het fijne nog weet van Germanus. Op grond van alle verhalen komt hij tot de volgende levensbeschrijving. Tegen het eind van het verhaal, levert hijzelf commentaar op de wonderverhalen die zich in de herinneringen van de mensen hebben vastgezet. Hij kan ze nauwelijks geloven...

"Van jongs af aan voelde Germanus zich aangetrokken tot een deugdzaam leven. Omdat hij zich geheel en al aan God wilde wijden, zocht hij een verborgen plekje in de dichte bossen die je toentertijd in Auvergne had. Hij bouwde er voor zichzelf een cel, die hij nooit of te nimmer verliet, tenzij dan, dat hij erop uittrok om aan de ongeschoolde mensen uit de omgeving het evangelie te verkondigen. De gestrengheid van zijn levenswijze, de beminnelijkheid die hij uitstraalde en de wonderen die hij links en rechts verrichtte, zorgden ervoor, dat hij ieder die hij ontmoette, voor zich innam. Van God had hij de bijzondere gave ontvangen om in het geweten van anderen te kunnen kijken. Als hij een zondaar tegenkwam, wist hij onmiddellijk wat er in hem omging. Dat ging bij hem gepaard met mildheid en zielenijver; met begrip en wijsheid. Op die manier heeft hij heel wat schaapjes naar de hemelse weiden weten te voeren. Het waren juist ook die eigenschappen, die hem het martelaarschap zouden bezorgen.
Op een dag stootte een jager, die door de bossen zwierf, op het hutje van de heilige kluizenaar. Deze zag onmiddellijk hoeveel misdadigheid er in deze man schuilging. Daarom liep hij hem tegemoet met een afbeelding van Jezus aan het kruis in de hand. Want hij wilde maar één ding: ervoor zorgen dat hij de man tot een beter leven zou kunnen brengen. De zondaar begon nu de knieën van de heilige man te kussen en bezwoer dat hij nooit meer bij hem weg zou gaan, nu hij aan hem de genade van de vergiffenis te danken had.

Vóór de Franse Revolutie hing er een schilderij in de kerk, waarop de jonge jager te zien was, geknield voor de heilige kluizenaar. Op de achtergrond zag je het paard van de jongeman, vastgebonden aan een boom. Tegenwoordig is er nog een gebrekkige kopie van deze afbeelding te zien in de geveltop van het aan hem gewijde kapelletje. Dat zijn de enige sporen die van vroeger getuigen.

De traditie - of liever de volksmond - weet verder nog te vertellen, dat deze jongeman een schandalige omgang onderhield met een adellijke vrouwe uit de omgeving. Toen zij bemerkte, dat haar banden van begeerte waren doorgesneden, werd ze witheet van woede. Als een echte Herodias zette zij haar zinnen op het hoofd van de heilige. Zij stuurde een stel messentrekkers op hem af. Zoals hij gewoon was, ging hij hen tegemoet. Met één houw van hun wapen sneden zij hem het hoofd af en gooiden het ergens in een greppel. Op de plek waar het terechtkwam, ontsprong onmiddellijk een bron.
Dit is althans wat er door het volk uit de buurt wordt verteld. Ik hoef hier niet te onderstrepen hoe ongeloofwaardig ik dit vind. Wel kan ik mij voorstellen, dat er wonderen gebeurden door de aanraking met het rijk vloeiende water uit de bron..."

Van oudsher zoeken koortslijders hier verlichting van hun kwaal.

De plaats waar de heilige gewoond heeft, heette St-Germanus-in-Eremo (= 'St-Germain-in-de-Woestenij'), stilaan verbasterd tot St-Germain-en-l'Herm; tegenwoordig heet het St-Germain-l'Herm, gelegen aan de D999, halverwege Issoire en La-Chaise-Dieu. Er zijn nog enkele ruïnes te vinden van zijn kerkje. Waarschijnlijk was dat ook de plaats, waar hij oorspronkelijk begraven lag. Thans vereert men er nog een stuk van zijn onderarm.


Bronnen
[100; 106; Dries van den Akker s.j./2007.10.10]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen