× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 552  Armel van Plouarzel

Info afb.

Armel van Plouarzel, Bretagne, Frankrijk; stichter & abt; † 552.

Feest 16 augustus.

Armel stamde uit een adellijke Welshe familie en werd in 482 geboren te Pen-Ohen. Hij kreeg zijn opvoeding in een klooster, zoals gebruikelijk was in die tijd voor kinderen van hogere afkomst.

Legende van de mantel

In deze tijd speelt de legende dat hij een kameraad van zijn koorts genas door hem simpelweg zijn mantel over de schouders te leggen. Waar de arme knaap zoëven nog trilde van de koorts, was hij op slag genezen en kerngezond.

Het schijnt dat hij op een goed moment de priesterwijding ontving. Om zich nog consequenter van alles los te maken en te onthechten stak hij tezamen met enkele gezellen over naar Armorica, de toenmalige naam van Bretagne. Ze gingen aan land bij de aber Beniged (tegenwoordig Aber-Ildut) en vestigden zich in de eenzaamheid. Daaruit zou later de plaats Plouarzel voortkomen (= parochie van Armel).

Na enige tijd vertrouwde Armel de leiding van de kloostergemeenschap toe aan een van zijn medebroeders en trok zelf met zes monniken verder langs de kust naar het zuiden. Volgens de plaatselijke overlevering verbleef hij enige tijd op de plek waar thans Ergué-Armel ligt (= 'omheining van Armel'), vlakbij Quimper. Daar scheepte hij zich in en arriveerde op het schiereiland Quibéron, waar zijn naam voortleeft in de plaats Plouharnel. Zijn zoektocht naar almaar rigoureuzer eenzaamheid bracht hem vervolgens naar Saint-Armel, ten oosten van de Golfe de Morbihan. Daarmee was hij op het grondgebied gekomen van het graafschap Vannes dat indertijd aan koning Childebert († 558) toebehoorde. De heiligheid van de kluizenaar was zelfs tot hem doorgedrongen en hij liet hem naar zijn hof overkomen.

Na enkele maanden liet hij de andere zes weer vertrekken, maar Armel hield hij bij zich, hoewel het hofleven niets voor de monnik was. Pas na zeven jaar kreeg hij - als beloning voor de genezing van een lamme en een blinde - toestemming om zijn kluizenaarsleven weer op te pakken en zich in de eenzaamheid terug te keren. Zijn terugweg richting Bretagne wordt gemarkeerd door kapelletjes, bronnen en allerhande plekken die sindsdien zijn naam dragen.

Legende van de terugkeer

De legende weet te vertellen dat bij zijn terugkeer zich drommen zieken en gehandicapten rond hem verdrongen. Hij genas ze met een eenvoudig kruisteken.

Via de plaatselijke vazalkoning Judwal schonk Koning Childebert hem een grondgebied, Boschaux geheten, zo'n 13 kilometer ten zuiden van Rennes, om er een kloostervestiging te beginnen. Hieruit groeide later de plaats St-Armel-des-Boschaux.

Legende van de draak

Volgens de plaatselijke overlevering verloste hij de omgeving van een verschrikkelijke draak. Het was zo'n afschuwelijk monster dat een ademtocht van het ondier volstond om alles in zijn omgeving, aarde, mensen en dieren compleet te verschroeien. Onverschrokken wierp de heilige zijn stola over het monster, waarna het zo mak was als een lammetje; vervolgens leidde hij het naar de Sint-Armelberg en dwong hem zich naar beneden in de rivier te storten.

Ook wordt van hem verteld - zoals trouwens van vele andere heiligen - dat hij bronnen aanboorde door eenvoudig met zijn staf de aarde te beroeren. Onmiddellijk sprong er dan water op.

Maar Sint Armel bleef ongedurig. Nu trok hij naar het Woud van Brocéliande - dat later beroemd zou worden als decor van de Arthurromans - en begon er opnieuw een klooster. Daaruit zou later de plaats Ploermel groeien.
Uiteindelijk stierf hij te St-Armel-des-Boschaux op 16 augustus 552.

Verering & Cultuur

Saint-Armel-des-Boschaux bewaart nog altijd zijn sarcofaag. Naast de genoemde steden en dorpen kent Bretagne nog minstens 12 plaatsen die Saint-Armel heten.
Zijn voorspraak wordt ingeroepen tegen droogte (vanwege de bronnen die hij aanboorde), tegen veeziekten (vanwege de draak die hij wist te temmen) en tegen huiduitslag en eczeem.
Dikwijls wordt de scène met de draak afgebeeld.

Koning Hendrik VII van Engeland († 1509) leed eens voor de Bretonse kust schipbreuk. In zijn nood riep hij de plaatselijke heilige aan: Sint Armel. Hij werd gered en was sindsdien een ijverig bevorderaar van Sint Armels verering.


Bronnen
[Aut.1986;DSB.1979;Cha.1995p:25;Gby.1991p:195;Lo1.1837p:146;Pra.1988p:50;Pzc.2002;Süt.1941;Tou.1995p:204;Dries van den Akker s.j./2007.07.11]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen