× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 616  Goulven van St-Didier

Info afb.

Goulven (ook Dourven, [Germain(?):bij Gby.1991p:156], Golchuenn, Golven, Golvin, Golvinus, Golwin, Goulc'han, Goulc'hen, Goulchen, Goulfenn, Goulian, Goulien, Goulwen, Gouzlien, Goven, Govin, Gulchuenn, Gulguenn, Gulhuinn, Gulhuinnus, Gulvain, Oulien, Uuluinn, Vulvinnus, Vulvinus, Wolfin of Wolflin) van St-Didier (ook van Léon of van Rennes), Bretagne, Frankrijk; † 616.

Feest 1 & 3 & 4 juli & 24 november (alle bisschoppen van Léon.[Gby.1991p:314])

Het moet rond het jaar 540 geweest zijn dat een echtpaar, Glaudan en zijn vrouw Gologuen, op de vlucht uit Brittannië, op de kust van Noord-Bretagne aan land gaat; tegenwoordig heet het daar Brengurust; het behoort tot de gemeente Goulven (gem. Lesneven, Finistère). 'Goulven' is genoemd naar de heilige die even later wordt geboren. De bewoners zien de twee wel tobben, maar laten hen volkomen links liggen. Vader Glaudan klopt een dag lang tevergeefs aan voor water om de baby en zijn zojuist bevallen moeder te wassen. Er blijft hem niets anders over dan zijn toevlucht te nemen tot de hemel. Op hetzelfde moment ontspringt er vlakbij vanzelf een bron. Dat maakt de omwonenden nieuwsgierig. Het is de rijke grootgrondbezitter Godian (of Gouzien) die zich hun lot aantrekt. Het nabijgelegen plaatsje Kerouzien (= 'dorp van Gouzien') is naar hem genoemd. Hij houdt het kind ten doop en geeft het de naam Goulc'hen of Goulven.

Als het kereltje zes jaar is (volgens anderen tien), vertrouwt Godian hem voor zijn opleiding toe aan de zojuist geopende kloosterschool van Sint Hervé († 575; feest 17 juni). Deze lag op de plek waar zich thans Lanhouarneau (= 'Hervéklooster') bevindt. Na beëindiging van zijn studies begint de jongeman onmiddellijk te preken en de bevolking te evangeliseren. Hij droomt ervan op zijn beurt monnik te worden. Tot teleurstelling van zijn peetvader. Die was zelf kinderloos en had gehoopt in hem een waardig erfgenaam te vinden.

Goulven bouwt voor zichzelf een hutje vlakbij de kust en leidt het leven van een kluizenaar. De benamingen van de plaatselijke gehuchten die voortleven tot op de dag van vandaag, getuigen ervan: 'Désert' ('woestijn') en 'Pénity' ('boeteplaats'). Hij bidt hele dagen aan één stuk, eet slechts één keer per dag, en tuchtigt zijn lichaam met zweepslagen. Vrouwen staat hij niet toe zijn hut te betreden. Hij heeft zelfs de grenzen van zijn terrein afgebakend met drie kruisen. Toch weten de mensen uit de omgeving hem te vinden voor raad, gebed of genezing. Al spoedig weet men van hem te vertellen dat hij wonderen kan verrichten. Wat de toeloop alleen maar groter maakt.

Zo gebeurt het dat op een dag heer Even uit de naaste omgeving zijn hulp inroept. Het landt wordt bedreigd door binnenvallende piraten, misschien wel dezelfde die zijn ouders ertoe hadden gedreven naar hier te vluchten. Heer Even had alle boeren en weerbare mannen van zijn domein onder de wapenen geroepen, maar voordat hij de strijd aangaat, komt hij Goulven vragen voor hen te bidden. Wonder boven wonder weet Even de vijand onschadelijk te maken. Wat de onverlaten reeds aan buit hadden veroverd wordt aan de rechtmatige eigenaars teruggegeven. En als klap op de vuurpijl kunnen ze zelf de op de kust achtergebleven boten als buit onder elkaar verdelen. Even is ervan overtuigd dat hij de overwinning aan Goulvens gebed te danken heeft. Hij gaat erheen en vindt hem nog steeds in gebed, op zijn knieën, de armen wijd uitgespreid, juist zoals Mozes om de overwinning had gebeden op de berg, toen zijn volk moest vechten op leven en dood tegen Amalek (Exodus 17). Even vraagt waarmee hij de man Gods blij kan maken. Met een stuk grond om er een klooster te kunnen beginnen. Krijgt hij. Daar ligt het begin van het plaatsje Goulven.

Kleurrijke wonderen worden aan hem toegeschreven. Kluiten aarde veranderen onder zijn handen in puur goud. Hij maakt er klokjes en kruisen van. Kluizenaars hadden vaak een klokje bij zich. Zij riepen ermee op tot gebed, en wezen er fouten mee aan die zij de mensen zagen maken.

Er waren eens twee vrienden, die het plan hadden opgevat om op pelgrimstocht te gaan naar Rome. Maar ze treuzelden zo lang dat een van de twee stierf. De ander kwam nu Goulven om raad vragen. "Als jullie je voorgenomen hadden samen naar Rome te gaan, dan zit er niets anders op dan het lijk van je vriend in een tas mee te nemen." En zo geschiedde. De tas woog zo licht als een veertje.

Toen de bisschopszetel van Léon vacant raakte, wilden de gelovigen van daar hem als bisschop. In paniek vluchtte hij naar de paus in Rome om hem te bewegen daar een stokje voor te steken. Ook de gelovigen van Léon stuurden een afvaardiging naar Rome. Zij pleitten zo hartstochtelijk bij de paus dat deze Goulven inderdaad als hun nieuwe bisschop aanwees. Zo wordt hij de opvolger van de grote Sint Pol Aurélien († 570; feest 12 maart). We schrijven 573. Gelet op dit jaartal moet het paus Pelagius I (561-574) geweest zijn.

Na vijfendertig jaar ambtsperiode vindt hij het welletjes. Hij doet afstand en verlangt er alleen nog maar naar zij geliefde kluizenaarsleven te hernemen. Om er zeker van te zijn dat hij niet opnieuw achterhaald wordt, neemt hij een trouwe vriend mee, Sint Maden († 6e eeuw; feest 19 juli).

De tocht die zij afleggen laat zich raden. Overal waar zij verbleven, leeft de herinnering voort aan Sint Goulven. Het ligt niet voor de hand dat zij daarbij Goulien hebben aangedaan, in het westen. Zij moeten naar het oosten getrokken zijn langs het huidige Saint Gelven (Côtes-du-Nord), op drie kilometer afstand van Caurel; er is daar nog altijd een Sint-Goulvenkapel. Langs het Bos van Brocéliande komen zij in Taupont (Ille-et-Villaine); ook daar bevindt zich een heiligdom waar Sint Goulven vanouds wordt vereerd. Tenslotte bereiken zij St-Didier bij Châteaubourg. Daar zal Goulven zijn laatste adem uitblazen; 1 juli 616.

Volgens Gabary [p:89] wordt hij als bisschop van Léon opgevolgd door Sint Mabbon.

Verering & Cultuur

Zijn stoffelijk overschot werd overgebracht naar Rennes; een gedeelte kwam in de kathedraal terecht, een ander gedeelte in de St-Mélaine-abdij.

Vooral in Léon genoot hij grote verering. Daarvan getuigen ook de talrijke wonderverhalen. Zo wordt een kind op miraculeuze wijze gered uit een brandend huis. Een vrouw die haar been breekt en niet kan vluchten voor het opkomend getij, wordt van alle kanten door water ingesloten, maar het overspoelt haar niet. Een huis dat aan Sint Goulven is toegewijd, blijft wonderwel gespaard voor de plundertochten van de Angelen. Een kind dat verdrinkt in een waterput wordt weer ten leven gewekt. Dat alles op voorspraak van Sint Goulven.

In Bretagne zijn verschillende plaatsen waarin zijn naam is terug te vinden:

01 In het naar hem genoemde plaatsje Goulien (Finistère) wordt nog een klokje bewaard dat van hem afkomstig zou zijn.

02 Goulven (gem. Lesneven, Finistère); in de kerk wordt zijn leven afgebeeld op een raam uit het begin van de 19e eeuw; zijn wonderen zijn te zien op een serie reliëfwerken in hout uit de 17e eeuw. Tijdens de jaarlijkse pardon (boetprocessie) wordt een botreliek van de onderarm van hem in processie rondgedragen.

03 Goven (gem. Guichen, Ille-et-Villaine).

04 Langoulian (= 'Goulvenklooster': Plouzané in de gem. Brest, Finistère).

05 Lecolven (= 'Heilige plek van Goulven': Bubry, gem. PLouay, Morbihan).

06 Lecolven (= 'Heilige plek van Goulven': Inguiniel, gem. PLouay, Morbihan).

07 Lezoulien (= 'kasteel van Goulien': Goulien, gem. Pont-Croix, Finistère).

08 Saint-Golven (Caurel, gem. Mûr-de-Bretagne, Côtes-du-Nord). Honderd meter ten noorden van de aan de heilige gewijde kerk ligt een bron. Een nabij gelegen gehucht heet 'Lande Saint-Golven'.

09 Saint-Golven (St-Didier, gem. Châteaubourg, Ille-et-Villaine). In het nabijgelegen bos bevindt zich nog een kapelletje op de plaats waar de heilige zich terugtrok na bisschop te zijn geweest. Daar moet hij ook gestorven zijn.

10 Saint-Goulven (Lanvellec, gem. Plestin-les-Grèves, Côtes-du-Nord).

Daarnaast is hij de patroonheilige van de kerk te Taupont.

Zijn voorspraak wordt ingeroepen tegen koorts, voor de bescherming van vee tegen ziektes en te Taupont voor een goede kersenoogst.


Bronnen
[Aut.1986p:13; BeL.1936p:93; Cha.1995p:99; Gby:89.156.314.435.505.542; Lo2.1837p:323; Pzc.2002p:236; Sü t.1941» Golwin; Dries van den Akker s.j./2006.07.09]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen