× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 1057  Gurloës van Quimperlé

Info afb.

Gurloës (ook Durlo, Durlou, Gourla, Gourlae, Gourlai, Gourlais, Gourlay, Gourloe, Gourloè, Gourloes, Gourloès, Gourlou, Gourlow, Gurlo, Gurloès, Gurloesius, Ourlow, Urlo of Urlou) van Quimperlé, Bretagne, Frankrijk; abt; † ca 1057.

Feest 25 april & 25 augustus & 8 oktober (overbrenging).

Gurloës is ons eigenlijk slechts uit één geschrift bekend. Een monnik uit het klooster van Quimperlé, Gurheden († 1127), schrijft dat hij aanvankelijk prior was in de abdij van Redon. Hij was een toonbeeld van kloosterlijke geest, en werd door zijn medebroeders als een heilige beschouwd.

In 1029 vroeg hertog Alain Cagnart (ook Cainhiart of Canhiart) van Cornouailles aan de abt van Redon om een heilige monnik die leiding zou kunnen geven aan het door hem heropgerichte klooster dat ooit door Sint Gunthiern († ca 600; feest 3 juli) was gesticht. Het lag op een landgoed dat Anaurot heette aan de samenloop van de Ellé en de Idol. Het was in verval geraakt, maar nu wilde de hertog het nieuw leven inblazen en het toewijden aan het Heilig Kruis als dank voor een wonderbare genezing. In een droom was hem duidelijk geworden wat hij moest doen. De abt van Redon, die wellicht Catwallon heette, zond zijn prior er heen.

Op 14 september, de feestdag van het Heilig Kruis, van datzelfde jaar 1029 liet hij het klooster opnieuw inwijden (door bisschop Orscand van Quimper? [Gby.1991p:201]) en Gurloës werd er abt. Vijfentwintig jaar lang gaf hij leiding aan het klooster. Als sterfjaar wordt gegeven 1057. Dat betekent dat hij drie jaar voor zijn dood aftrad en de verantwoording overdroeg aan zijn heilige opvolger Jean van Quimperlé († 1081; feest 10 of 14 juni).

Verering & Cultuur

Gurheden beweert dat God al tijdens Gurloës' leven enkele wonderen verrichtte, maar nog veel meer na zijn dood. In 1083 werd hij verheven tot de eer van de altaren, in het bijzijn van abt Benedictus, die tegelijk bisschop was van Nantes, en van diens broer hertog Hoël van Nantes, tesamen met zijn beide zoons Alain en Matthias. In de crypte van de kerk Sainte-Croix te Quimperlé werd een bovengronds grafmonument voor hem opgericht, waar gelovigen onderdoor kunnen kruipen of hun hoofd door konden steken om op die manier genezing of andere gunsten te vragen.

De voorspraak van Sint Gurloës wordt ingeroepen tegen hoofd- en reumatische pijnen; jicht heet in het Bretons zelfs 'de ziekte van Sint Urlou'.

Men kan zijn naam nog terughoren in als plaatsen als Langourla en Langrolay-sur-Rance (beide: 'kluizenarij van Gourlae', Côtes-du-Nord resp. in Colliné en Ploubalay), twee maal Saint-Gourlais resp. te Le Croisic (Loire-Atlantique) en Muzillac (Morbihan), en twee maal Saint-Urlo, resp. te Languidic en Lanvenegen (beide: Morbihan).


Bronnen
[ Gby.1991p:201.463; Lo1.1837p:339-343; Pra.1988; Prz.2002p:240; Dries van den Akker s.j./2006.10.12]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen