Marcus van Arethusa

† ca 362 Marcus van Arethusa

Marcus van Arethusa, Libanon; bisschop & martelaar met Cyrillus; † ca 362.

Bronnen
Feest 29 maart.

In 351 nam hij deel aan de bisschoppensynode van Sirmium. Daar legde hij een geloofsbelijdenis voor die door sommige kerkhistorici voor ariaans werd aangezien. Reden, waarom hij een tijd uit de lijst van heiligen werd verwijderd.
Naderhand is zijn nagedachtenis in ere hersteld. Hij stierf als martelaar ten tijde van keizer Julianus de Afvallige (361-363).
Hij had zich namelijk de woede van de bevolking op de hals gehaald door een fraaie afgodstempel af te breken, onder bescherming van Griekse soldaten. Dat was gebeurd onder keizer Constantius (337-361). Maar toen zijn opvolger Julianus terugkeerde naar de godsdienst van de voorvaderen, eiste hij schadevergoeding. Die kon en wilde Marcus niet opbrengen. Heel even heeft hij erover gedacht te vluchten. Maar hij realiseerde zich dat dan de woede van het volk en de overheid zich zou richten op de achtergebleven christenen. Hij gaf zichzelf dus aan en meldde zich bij het gerecht. Meteen werd hij door de opgehitste bevolking aangepakt toegetakeld en half dood achtergelaten. Hij had alles met kalmte over zich heen laten komen. Dat had de ergernis van zijn tegenstanders alleen nog maar groter gemaakt. De stadhouder fluisterde de keizer in dat hij de standvastigheid van deman moest bestraffen met de dood; anders zou zo’n zwakke oude baas het hebben gewonnen van de machtige keizer. Maar Julianus wilde van Marcus geen martelaar maken en liet hem gaan. Een plaatselijke ambtenaar waarschuwde de keizer per brief: ‘Weet wat u doet. Ze zullen de oude man gaan vereren als een godheid…’
Toen de rust enige tijd later was weergekeerd, was een groot deel van de bevolking nog altijd onder de indruk van de waardigheid van Marcus. Dat bracht velen tot het geloof in Christus.

Cyrillus was diaken geweest ten tijde van keizer Constantius. Hij had in Fenicië heel wat afgodsbeeld vernield. Toen Julianus aan de macht kwam, liet hij hem arresteren en in de Libanese stad Heliopolis ter dood brengen, tezamen met nog een aantal medechristenen.

Bronnen
[Adr.z.j./03p:173.174; Mül.1860; Rge.2002; Vel.1985/1p:343; Dries van den Akker s.j./2013.12.08]


welkom	menu					contact	zoeken

Voorwoord	Hoe wordt men heilige?
© Auteursrecht	Woordenboek
Leeswijzer	Gastenboek
Bronnen