× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 857  Rodrigo van Cordova

Info afb.

Rodrigo (of Roderik) van Cordova, Spanje; martelaar met zijn broer Salomon; † 857.

Feest 13 maart.

Onze kennis van de Martelaren van Cordova hebben wij te danken aan Eulogius († 859; feest 11 maart). Hij was priester in Cordova ten tijde van de overheersing der Muselmannen. De Emir, Abd-Al-Rahman II, stond wel vrijheid van godsdienst toe, maar geen bekeringswerk. Toch braken er in het jaar 850 te Cordova vervolgingen uit. De bisschop viel af en pleitte tegen zijn gelovigen. Velen werden er gevangen gezet en met de dood bedreigd, onder wie ook Eulogius. Hij schreef daarop in de gevangenis een boekje, geheten 'Aansporing tot het martelaarschap'. De boodschap was dat je in ieder geval niet van je geloof moest afvallen, je medegelovigen en God niet moest verraden en je eigen eeuwig geluk niet prijsgeven. Het - relatief korte - lijden van deze tijd zou niet opwegen tegen de eeuwige beloning, zo ontleende hij aan Paulus.

In feite was dit boekje bestemd voor twee vrouwen: Flora en Maria, die achteraf gezien de marteldood door onthoofding zouden sterven op 24 november 851. Deze twee martelaressen hadden vlak voor hun dood beloofd dat zij bij aankomst in de hemel zouden bidden voor de vrijlating van de medechristenen. Inderdaad werden de anderen binnen een week na hun dood in vrijheid gesteld. Toch ondergingen nog een aantal gelovigen in de jaren daarna de marteldood: tot hen behoren Gumismundus (ook Gumersindis) en Servus-Dei (feest 13 januari), Aurelius met zijn vrouw Natalia en Felix met zijn vrouw Liliosa (feest 27 juli); Christoforus en Levigild (feest 20 augustus); Rogellus en Servio-Deo (feest 16 september); allen gedood in 852 nog onder Abd-Al-Rahman. In 853 werd deze opgevolgd door zijn zoon Mohammed. Hij zette de lijn van zijn vader door. In 853 reeds stierven de marteldood de monnik Fandila, Anastasius, Felix (feest 13 juni) en drie vrouwen die hun leven als maagd aan God hadden toegewijd: Columba, Digna en Pomposa (feest 17 september). In de jaren daarna gingen de terechtstellingen der christenen onverminderd voort.

Zo vonden in 857 Roderik en Salomon de dood. Deze Roderik was christen. Hij had twee broers; de ene was ook christen, de ander muselman. Telkens lagen ze met elkaar overhoop in een theologisch dispuut. Niet zelden eindigde dat in een echte vechtpartij. Toen Roderik eens bij zo'n gelegenheid tussenbeide kwam, keerden beiden zich in hun woede tegen hém, en dienden hem de klappen toe die ze aan elkaar hadden toegedacht. Roderik werd zo toegetakeld dat beide broers meenden dat hij dood was. De christen vluchtte, omdat hij de gerechtelijke macht van de Muselmannen te vrezen had. De muselman zag zijn kans. Hij legde zijn broer op een kar, ging met hem de straat op en begon te roepen:
"Moet je kijken: dat is wat een christenhond met mijn liefste broer heeft gedaan, toen hij zijn geloof in onze grote Profeet Mohammed uitsprak!"
Op dat moment kwam de dode tot leven. Na zijn genezing ging hij op zijn beurt de straat op om ieder die het horen wilde te bezweren dat hij geen muselman, maar christen was.

Dit kwam de emir ter ore; deze gelastte hem te laten opsluiten in de gevangenis. Daar ontmoette hij Salomon. Deze werd ervan beschuldigd bekeringswerk te verrichten; wat immers bij wet verboden was. Roderik en Salomon werden in die omstandigheden vrienden. Ze deden hun gebeden samen en spoorden elkaar over en weer aan om trouw te blijven aan het geloof in weerwil van alle dreigementen en martelingen die ze te verduren hadden. De rechter haalde ze nog uit elkaar in een poging elk van beide tot andere gedachten te brengen. Tevergeefs. Ze dreven zelfs de spot met hem. Ze riepen hem toe dat hij als intelligent man toch zelf zijn leugens ook niet geloofde, en dat hij dus wel op kon houden met zijn pogingen om hen tot andere gedachten te brengen... Tenslotte werden ze op dezelfde dag onthoofd.

Het was Eulogius die al deze mensen bijstond tijdens hun martelingen en in hun laatste momenten. Hij heeft dan ook hun namen opgetekend en hun verhaal opgeschreven in een boekje, getiteld 'Gedenkboek der Heiligen'.
Eulogius onderging op zijn beurt de marteldood op 11 maart 859.

Volgens Omer ENGLEBERT 'La Fleur des Saints' Paris, 1984 p.91 schreef Eulogius zijn boekje in het jaar 852. Waarschijnlijk is dat de reden waarom Englebert de dood van Roderik en Salomon 15 jaar eerder plaatst, in 837. Alle andere bronnen die het verhaal van Roderik en Salomon vertellen geven als sterfjaar 857. Daar Eulogius nog schrijft over martelaren uit het jaar 853, lijkt het onwaarschijnlijk dat zijn boekje in 852 werd gepubliceerd. Aangezien hij zelf de dood vond in 859, mogen we wellicht aannemen dat hij zijn boekje publiceerde in 858?


Bronnen
[104; 105; 122; 127»Euloge; 149/1p:397.398; Dries van den Akker s.j./2007.09.10]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen